naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

baaldag

door Vlinderman

hij gedraagt zich als
een roestige spijker
die eerst het hout verteert
waarin hij ooit geslagen werd
dan zelf in tweeën splijt, hij is
weggegooid vakmanschap dankzij
wat zure regen van elders

de glimlach is verdwenen
naar het land van ooit
hier regeert alweer nooit
regent het buiten buien
alsof er geen zon
alleen maar wolken

de laatste uren brengt hij
zoek, hij wil niet vinden,
en begrip voor een ander
dat is voor watjes
niet voor hem
ietwat gekneusd

feedback van andere lezers

• SabineLuypaert
  ferm vergelijk daar in de eerste strofe, de toon gezet voor een verder meeslepend en verdrietig gedicht dat ik heel graag las
• Rachel
  Verdrietig ook wel dit.
  
  Rachel