< terug
Bootje
Je was mijn haven
1000 boten in 1 keer
Je was mijn alles
Maar je bent er al een poos niet meer
Met de jaren werd je een schip
Dobberend op de stille zee
Af en toe plots heel dicht
En dan weer met de stroming mee
Maar het schip is nu een stip
Aan de verre horizon
Ik zou de wind wel willen draaien
Als ik dat nu maar eens kon
Laat je maar leiden door de golven
Deinend tussen eb en vloed
Ik zal af en toe eens naar je lonken
Lieve boot, hopelijk vaar je goed.
feedback van andere lezers- mistral
hoop ik ook ... veerle: mistral en (zeil)bootjes gaan anders goed samen ;-)
Dank je voor de hoop - marie
Heel mooi beeld, veerle ! In de laatste strofe kan je het metrum strakker maken denk ik als je 'naar je' in v3 weglaat. De laatste zin vind ik ook nogal wringen, maar dat is misschien omdat ik er de hoop van terugkeer liever in wil voelen ("kijken hoever je nog moet"??) :-) Zijn maar ideetjes, hoor! Ik lees je graag!
GrtZx marie veerle: Fijn dat ik graag gelezen word. Dank je voor je ideetjes; Ik sta zelf eigenlijk te weinig stil bij de vorm van gedichten. Aspecten als metrum en woordenaantal en zo...misschien eens over buigen.
Veerle - geertje
ik hoop met je mee !
geertje veerle: dank je - kapiteinsebbos
geef de moed nooit op
ik moet het ook! veerle: dat doen we ook niet hoor. Dichten helpt zelfs de moed terug te vinden.
|