|
< terug
Prinses lifter
ze wachtte geduldig
op haar prins
in de verroestte witte camionette
hij reed wat snel
en roekeloos was zijn denken
maar hij kon licht en redding schenken
aan haar hart dat lag gesloten
in de donkerste kamer van haar kasteel
hij reed met haar door velden en bergen
toonde haar de wereld en toneel
sprak over de groten en de dwergen
maar woorden begonnen haar te tergen
kijken moest hij en rustig duwen op de gas
zodat zij in de avond
achter de zetels in de bak
zich kon wijsmaken dat dit het enige was
de prins met de verroestte camionette
die zich liever een ravijn in reed
dan haar ooit weer langs de baan te zetten
feedback van andere lezers- ivo
het moderne sprookje van de ridder op zijn witte paard - vaak enkel de ridder met zijn witte paard -
mooi hoe je het spanningsveld laat werken, ook al kan je het voorspellen toch is het mooi verwoord
eisenik: =) tis ook nog bijna echt gebeurd ook :) - Billie
Moderne sprookjes zijn niet meer wat ze waren - de moderne prinsen en prinsessen ook niet. Waar is ons gevoel voor verbeelding en romantiek naartoe ? :(
Maar dit gedicht spreekt voor zichzelf :)
eisenik: =) thnx - stormvonk
ocharme da schaap
eisenik: =) - aquaangel
ik ga niet voor de dwergen ;PP
eisenik: =) - anne
Awel, dat is nu eens pure romantiek se. Ik zou zo met zo'n prins meerijden als hij inderdaad maar niet de hele weg licht te tateren, zoals ze van vrouwen zeggen dat die dat zo goed kunnen. Maar mannen, die kunnen er ook wat van. Heel origineel liefdesgedicht!
eisenik: thnx =) - lucky
een modern sprookje met een 'ondertoon' geschreven in jouw stijl
en deze pik ik er speciaal uit door zijn vondst:
'hij reed wat snel
en roekeloos was zijn denken'
ondanks het gebeuren heb ik dit met plezier gelezen
groetjes
eisenik: thnx :-)
|
