naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

-

door Rachel

feedback van andere lezers

• Victoria
  Prachtig gedicht voor je moeder, Rachel
  broek met knie?n
  kartonnen geur (van een perkamenten gezicht)
  verwelkte vingers...
  
  dat je overal een glimlach laat vallen toont hoe je met al je liefde en geduld je moeder verzorgt.
  
  respect, Victoria
  
• ivo
  een sterk inlevend stukje poezie ..
• Mistaker
  Ben er stil van Rachel.
  
  Greta x
• Innerchild
  Aandoenlijk en respectvol gelezen ...
  Liefs,
  M.
• stormvonk
  Bij het mooiste wat ik hier gelezen heb. Die -ruik me, breekt het gedicht, schakelt het een versnelling hoger, maakt het harder. En het einde is zo fragiel mooi, gefeliciteerd, je hebt een fan.
• aquaangel
  pracht exemplaar xx
• SabineLuypaert
  deze kruipt oeoeoeo heel diep
• soezel
  wow deze is heel errrug mooi!
  graag gelezen
  
  liefs
• abjento
  u hebt mij aan diggelen geslagen, behoort tot het beste dat hier te lezen valt!
• vladimier
  Fragiel ; goed neergeschreven emotie.
• bragt
  intens
• lucky
  het gevoel bekruipt me dat dit vanuit emotie direct op papier belandt is... slechts de pen heb je laten leiden over het witte vel
• Francesco
  Rachel, je bent een dichterlijk voorbeeld van hoe een dramatische emotie naar een po?tische verwoording kan leiden. Dit is een topwerk. Van A tot Z lees ik hier zacht doorregen verzen met de dood als leidraad vol leven. Tedere wanhoop in de aanhef met wondermooi gevonden klanken in kni?en en knielen. Ongemene pracht is de metafoor van het rad van rust dat snel hijgt in de adem tijdens de tweede strofe. De verwelkte vingers en de glimlach die je rondstrooit sluiten deze parel voor " je ziet het zo" af.
  
  Wees fier op je taalwereld en ook op je lieve moeder dat ze zo een woordenkunstenares het leven heeft geschonken.
  Kon ik maar zeggen dat ik jouw "schildwacht" graag las.
  Ik buig nederig mijn hoofd en wens je het allersterkste toe.
  Hartelijk, Frank De Vos
• erinneke
  in het eerste deeltje loopt het ritme een beetje mank naar mijn gevoel, het tweede deel verbaasde mij omdat het een heel andere weg opgaat dan het begin laat vermoeden, het geheel staat er, al is dit in een nog ruwe vorm op gebied van ritme en klank