|
< terug
Terug
achter mijn mist
welke nu en dan oplicht
ben ik jong
weer thuis
ik snap dan niet meer
voel jouw zoon op schoot
zijn tandafdruk in de arm
die naar jou reikt
terwijl jij
mij verschoont
feedback van andere lezers- ivo
kleine kindjes kunnen bijten en hoe ... een normale fase in de ontwikkeling van de mens
wij zouden soms meer van ons moeten afbijten ...
een mooi beeld van de mens die verlangt om terug klein te zijn terwijl de grote wereld als een deken van mist over hem raast
lin: Op deze manier kun je het gedicht inderdaad ook lezen. Fijn om te merken dat er meer mogelijkheden zijn Ivo. Dank voor je reactie - eric
Ik weet niet of ik deze helemaal begrepen heb, lin.
Tandafdruk in je arm, terwijl je luiter wordt verschoond...
Ik meende er even dementie in te bespeuren...
Intrigerende woorden heb je hier neergezet!
lin: Ik denk dat je hem heel goed begrepen hebt Eric. Dat doet me goed om te lezen, lieve groet, lin - SabineLuypaert
denk dat we allemaal hopen dat deze kwaal ons niet/nooit zal bezitten
lin: Klopt Sabine. Dank voor je begrip. Liefs, lin. - eisenik
beetje gewrongen maar ik zie het licht wel erin
als ik even mag:
achter mijn mist
die nu en dan
oplicht
ben ik jong
weer thuis
snap ik niet meer
voel jouw zoon op mijn schoot
zijn tandafdruk in de arm
die naar jou rijkt
terwijl jij
mijn luier verschoont
zoiets?
lin: Je legt precies de vinger op de twee gedeelten in dit gedicht waar ik nog niet tevreden over was. Dank je voor je waardevolle feedback. Hiermee ga ik opnieuw met het gedicht aan de slag! met zulke feedback ben ik echt geholpen. Lieve groet, lin. - lucky
eric heeft het al benoemd ...
mooi werkje
groetjes Leon
lin: Fijne reactie Lucky. Dank voor je waardering! lieve groet, lin - alie_jankind
Ik lees ook dementie ...
Knap neergezet
groeten
lin: Helemaal juist geinterpreteerd! Blij om te lezen dat de bedoeling van het gedicht overkomt, lieve groet, lin
|
