< terug
Als bladeren vallen.
nu ik de herfst in me meedraag
verlang ik meer dan ooit naar warmte
de warmte uit het zuiden,
of de warmte van de haard
een geest vol herinneringen
mooie en droeve
doorheen de kringloop van een leven
maakt ons sterk om de winters te doorstaan
weldra sieren menig lichten
hartverwarmende taferelen
die aankondigen dat het
nieuwe jaar voor de deur staat
de eerste krokusjes laten dan
ook niet lang op zich wachten
en voor je het weet
leggen alle vogels weer een ei
met dit alles in het achterhoofd
trotseer ik de kilte in mijn
door jou verwarmd hart...in stilte
feedback van andere lezers- aquaangel
kro-kus voor jou xx X Mark_Vandis: Dank je :-)
Groetjes - ivo
ja, hoe het gemis en het verbonden zijn in functie van tijd een warm deken kan zijn ... zodat eenzaamheid als een koude donkere wind geweerd kan worden in het warme licht .. Mark_Vandis: En zo is het :-)
Thx voor je fb
groetjes - libo
mooi verwoord...
liefs libo Mark_Vandis: Dank je :-)
Groetjes - vladimier
Emotievol schrijfsel ; verwarm'd'.
3 X warmte in de eerste drie zinnen is misschien wat te veel van het goede ; hartverwarmende = verwarmd hart.
Je hebt de neiging iets te vaak te herhalen, waardoor het inhoudelijke wat wegdeemstert. Mark_Vandis: hmmm, miss wel...
Thx voor m'n dt-ke :-)
Groetjes - abjento
mooie beelden met helaas hier en daar doffe plekken, vooral in de laatste twee dan Mark_Vandis: dank je wel abjento :-)
Groetjes
|