< terug
hierhouden
net voor je wegglijden
je vingers niet meer voelen
je aders hun kloppen niet zien
stoppen
je adem niet horen
stokken
en elke dag
opnieuw
je verlies
nog eens moeten overdoen
hopen op
je alsnog kunnen vastgrijpen
en hierhouden
feedback van andere lezers- nino_de_pino
Marie, je titel trok in de eerste instantie mijn aandacht,
ik heb wel het gevoel dat het geheel naar een hoger plan getild kan worden. Dat ligt oa in consequent je keuzes durven doorvoeren.
ps. aders die zien, hmm...ik ken ze niet en de rest van het gedicht
ademt die geest verder niet uit.
graag gelezen,
en ik ben een beginner, pur sang, die weinig notie heeft van wat dichten nu werkelijk inhoudt.
Groeten van nino.
marie: hmm... hetgene wat gezien WORDT, zijn de aders... ze zien niet zelf, dus. Wat bedoel je met consequent keuzes doorvoeren? Je mag me altijd mailen, want 't is leuk met concrete feedback. Kan ik lekker denken :-)
Wat je slotopmerking betreft... Misschien ging die van míj waar deze op verdergaat wat te bitsig klinken nu ze daar zo getypt staat... Mja...IK bedoel het allemaal wel eerlijk hoor en zonder scherp te willen zijn...
GrtZx - geertje
weer een mooi gedicht met een droeve toon.
verliessituatie ?
verwerken in schrijven, is een " helende " manier.
mooi !
groetjes
geertje marie: ja, ik probeer het toch ook, deze manier van verwerken. en meestal (ver)werkt ze ! - Ine
Ik vind dit ook heel erg mooi! marie: mercikes, Ine - CaptainNorth
ja ze werkt... maar... 't is niet zo goed als dat gedicht over je oma of 't gedicht waar er zeker 'vel' ipv 'huid' moet blijven staan... omdat de pijn de woorden niet genoeg strelen kan.
zoiets ja... marie: Pijn kan je nooit vatten... Nooit. Als je 't vatten kon, deed het zo'n pijn niet (meer)... Denk ik. Maar als ze al een beetje werkt, ben ik niet ontevreden. :) - kapiteinsebbos
hou het goed vast hé!
ik bijt me helemaal vast in je woorden, sorry :-) - Lucky
ik steek een hand uit.....
Lucky
|