naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

mismenst

door Vlinderman

als een ijle noot
langgerekt, uitstervend
passeert hij de wereld
verbazing uitdelend
als onuitputbare koekjes

zijn glimlach zo echt
als nieuwe verf op
afgeblaakte muren
verwarmt niet
snijdt plakjes mens
alsof er niets anders

na zijn sterfbed
wordt er niet lang getreurd
anderen zijn gekomen
zachte wezens met
scherpere dromen
en af en toe zelfs
echte tranen

feedback van andere lezers

• abjento
  volmondig uitstekend, met ??n uitzondering: 'verbazing uitdelend als onuitputbare koekjes'. heb zo het gevoel dat je hier een tijdje hebt mee zitten worstelen, ik zou nog wat verder worstelen (ik bedoel dus het beeld van de koekjes, de rest is zeer ok!)
• ivo
  de hardheid in de realiteit van het bestaan, over de dood heen
• eisenik
  laatste strofe is wat minder maar de rest staat er