naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

engel in het zwart

door ingelien

zwartgelakte nagels
krabben aan een papvlek

jong als ze is
slaat ze haar vleugels uit
om tengere grijze schouders

kamt en vlecht
strengen haar en wol
in een warboel van gedachten

de dood loert
in haar kleding door omlijnde ogen
en danst zwevend
tussen witte lakens
van bed naar bed

ze telt de uren
niet in geld,
legt glimlachend
haar hart in het laatje

vermoeide stemmen
danken gebroken

want zij zien geen piercing,
alleen een engel
in het zwart

feedback van andere lezers

• ivo
  hoe voel ik mee in het leven van hen die van laken tot laken hun waardigheid verliezen en in zwart omrand hun dag markeren zoals een leeuw zijn jachtveld be?rineert - omdat hetgeen ze van warmte nog mogen voelen, niet meer is dan een biljet dat euro's draagt en hetgeen hen treft al lang geen voorpagina nieuws is voor de mens die hen enkel maar in het zielige figuur voor tussen de lakens kent.
  
  een zeer mooi gedicht en zeer sterk uitgewerkt
  
  de engel in het zwart is wat mij betreft een stukje mensengeschiedenis die door velen is miskend
  
  
  ingelien: altijd vind ik het bijzonder om te zien hoe een ieder je woorden anders leest dan dat jij het hebt bedoeld.
  dit is in de eerste instantie mijn gebrek omdat ik niet duidelijk ben geweest.
  'k Heb er inmiddels iets aan toegevoegd .
  Maar desalniettemin past het beeld wat jij schetst er buitengewoon in. Dank, Frank.
  
  strengen wol is een bestaand begrip.
  misschien heb je het wel eens gezien, dat strengen om twee handen komen en de ander maakt al oprollend een kluwen van dat garen, dus is iets anders dan spinnen.
  
  weer reuze bedankt, lieve Frank,
  de pollepels laat ik nog even staan, haha...
  
  groet,
• Francesco
  "El angel del carbon" is een gedicht van Alberti.
  De titel deed me eraan denken.Het heeft wel een andere inhoud.
  Dit even terzijde.
  In strofe 3 begrijp ik niet direct het gebruik van wol. Wol kan je wel spinnen. Een optie is hier om van dit woord een werkwoord te maken (wolt) zodat het verwijst naar die warboel van gedachten.
  Met de laatste strofe weet ik niet goed wat te doen.Het voegt niets toe aan je verhaal. Althans voor mij
  Je hebt wel geen deegrol maar waarschijnlijk een pollepel.
  Ik trek alvast een harnas aan. Zie Aquaangel
  Hartelijk, Frank
  
  ingelien: oeps !!!!
  mijn reactie voor jou staat nu bij Ivo, zie ik ineens.
  Sorry,
  
  Ivo !!!
  dan doe ik hier bij Frank aan jou een antwoord op je feedback.
  ben zeer verrast hoe jij dit gedicht interpreteert
  (zie ook antwoord aan Frank onder jouw naam).
  Prachtig vind ik dat.
  dank en lieve groet,
• abjento
  ik zou toch een alternatief zoeken voor 'papplek' (ik krijg er kloven van in mijn lippen). voor de rest hebben de anderen het wel zo ongeveer gezegd.
  ingelien: heb je moeite met de papplek, 'k vind het juist zo'n heerlijk smeuig woord dat zo lekker op je lippen lebbert...haha.
  
  in ieder geval met of zonder PAPPLEK...
  bedankt en lieve groet,
• stormvonk
  Ik zou stoppen na laatje, laat de rest maar lekker open voor interpretatie
  ingelien: ja, dat had ik zelf ook al gedacht.
  het gedicht is geschreven voor het thema Vrijwilligerswerk en met die laatste verzen dacht ik dat de 'omgeving' dit thema meer zou benadrukken. vandaar.
  maar het kan zeker zonder.
  enorm bedankt hiervoor.
  
  lieve groet
• aquaangel
  kamt en vlecht
  strengen haar en wol
  in een warboel van gedachten
  
  
  dit is heel mooi
  ingelien: ach, angeltje, mooi hoe je deze strofe eruit pikt..
  dank weer,
  lieve groet,
• thiefenthal
  we zien ze niet zo vaak vliegen maar als het op engels aankomt, ik bedoel engelen uiteraard, ongeacht hun kleur, zie ik wel iets zitten. hier heeft de dood dus vleugels gekregen en terecht een engel ....
  ingelien: het grappige is dat in dit spinsel meerdere engelen rondfladderen. de lezer bepaalt zelf met welke ze willen meevliegen...grinz !
  
  dank, Thiefental,
  lieve groet
• lucky
  het voelt alsof imeand dicht bij je bezweken is voor een jong groen bladje en dan weer in de steek gelaten
  
  of het is magere Hein inde gedante van een slet .. oeps
  
  'ik verstout me' een uitspraak van Joost, de trouwe bediende van Olivier b Bommel (mijn held vanwege zijn onschuld)
  
  groetjes Leon
  ingelien: Leon,
  ik geniet van jouw zicht op dit gedicht.
  mijn invalshoek was totaal anders,
  maar het is geweldig om te zien hoe een ieder 'leest',
  d?'s dichterlijke vrijheid.
  
  dit gedicht is geschreven in het kader van Vrijwilligerswerk
  en gaat over een gothicmeisje in de geriatrie.
  
  lieve groet,