naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Nova Zembla

door feniks

In je cocon
van wit berijpte schroom
beweeg je traag
als in een droom
en zie je schepen schuiven.

Ze breken brokken van de baren,
varen ijzig af en aan.
Slechts af en toe
vaart één je haven langs
en houdt dan stil bij jouw bestaan.

Geladen met de loden last
van dagen vol met stilte
meren ze af
en laten jou
met zee
en ijs
en kilte.

feedback van andere lezers

• vladimier
  Prachtige beeldspraak, stillistisch uitermate mooi ; topwerkje.
  feniks: Thx
• abjento
  het einde vind ik een beetje zwak, maar de eerste twee strofes zijn voor mij voldoende om dit uitstekend te vinden.
  feniks: De laatste strofe is nochtans essentieel voor het geheel.
  Misschien iets minder po?tisch aandoend, dat kan wel.
• lief
  het einde op nova zembla was ook geen succes
  vandaar dat ik in tegenspraak met abjento de laatste
  strofe wel goed vind, prachtige beeldspraak,
  projectie van een gebeuren lang geleden vertaald
  naar gevoel,
  liefs
  feniks: Dank je lief.
  Het gaat inderdaad over beeldspraak.
  Nova Zembla is hier een oude demente vrouw die heel af en toe wat bezoek krijgt.
• ATMD
  Ik sluit me bij lief aan, zeker nu ik jouw toelichting las.
  Knap werk.
  groet.
  feniks: Dank je voor je waardering!
• mars132
  Door je feedback hierboven snap ik waar het gedicht precies over gaat. Prachtig gewoon!
  feniks: Thx mars
• fallendreamz
  Mooie weergave van eenzaamheid.
  x
  feniks: Dat was inderdaad de bedoeling.
  Dank je.
• ivo
  zeer mooi hoe je het beeld kunt reflecteren in de context van het zijn
  
  mooi mooi mooi
  
  ik lees vandaag allemaal mooie gedichten
  feniks: Dank je ivo.
• SabineLuypaert
  mag de 'en' voor varen niet weg? da leest schoonder (smile)
  
  feniks: Bij nader inzien heb je overschot van gelijk.
  Ik pas het aan.
• Victoria
  ik lees het liever alsof je sprak over het eiland Nova Zembla.... heb ik moeten opzoeken, hoor... had echt geen idee waar je dat vandaan haalde hoewel het mij h??l vaag bekend voorkwam.
  
  het beeld van de demente vrouw is er ook herkenbaar in, maar minder in het geval van mijn eigen oma. ze gedraagt zich soms nog als een spaanse furie:-). om daarna idd weer in stilzwijgen te hervallen....
  feniks: Ik ben niet echt een 'Nova Zembla' expert, maar de naam roept wel beelden van koude en eenzaamheid bij me op.
  Dementie heeft vele vormen. Het 'agressieve' kantje slijt er met de jaren af, waarna de pati?nt vervalt in apathie.
• muis
  De demente vrouw komt hier idd tot zijn recht. En de laatste strofe is essentieel in deze context:)
  groetjes
  feniks: Dank je muiske.
• Vansion
  allicht
  en bij deze
  ...
  feniks: ... bij deze ... of bij de volgende ... of de daarop volgende ...
  x
• lucky
  brrrrrrrrrr ...
  
  klappertand ...
  feniks: ... vraag me dan af wat mensen doen die geen tanden meer hebben. Klappertandvlezen?
  :)