< terug
Mezelf spiegelend
Ben mezelf gaan zoeken
zonder liefde, zonder mij
had alleen een verloren roepkreet bij
en een schaduw op een wand
die weggaat en terugkeert
me veel te dominant
verhuld, gebogen, emotieloos
met een stille pijn
steeds mezelf voorbij
op zoek naar een spiegel
waar ik met open vizier
de weerspiegeling van mezelf
in kleuren wil zien
feedback van andere lezers- ivo
een zeer sprekend gedicht dat de zelfreflectie benadert ... al de franjes eraf en met open vizier zichzelf te lijf gegaan
het gedicht spreekt me aan alsof een klein vogeltje, diep ergens in een doos, hopeloos piept om niet te sterven, een eenzame hongersdood.
zeer treffend geschreven, bravo.
martine: dank je - fallendreamz
Het raakt me wel.
x martine: dank je - kristalvlinder
mooi gedaan, vooral de laatste strofe vind ik erg mooi gevonden, het zegt veel, las het graag, liefs van mij. martine: dank je - abjento
de laatste strofe is heel erg geslaagd! de tweede strofe verdient genade. alles ertussen druipt van pathetiek en letterlijke emoties, en dat is (vind ik persoonlijk) iets dat in po?zie moet worden vermeden. - lief
erg mooi, tine,
liefs martine: dank je lief
xx - lucky
leuk geschreven maar het raakt mij niet zo
groetjes L?on martine: dank je voor jouw mening l?on
mooie dag nog
|