Volg ons op facebook
|
< terug
schroeiplekken
je vuur blaast hete adem
over mijn schrompelende wil
verbrandt mijn laatste rest verstand
toch voelt het eindeloos kil
feedback van andere lezers- ivo
dit is pijnlijk mooi om te lezen - het doet me wat ...
alsof het eigen 'ik' niet meer harden kan en volledig ingenomen verpulverd tot 'niets'.
een zeer mooie gedachte .. ingelien: zal het niet in veel relaties zo voorkomen ?
schrijnend... mensonterend
dank, lieve Ivo,
ik voelde je hart,
lieve groet, - fallendreamz
Gewoon mijn ding:) ingelien: ik hoop dat dit enkel op het gedicht slaat
en niet een persoonlijk iets....
dank en lieve groet, - kristalvlinder
prachtig, heel mooi geschreven, las het met genoegen liefs van mij (knipoog). ingelien: knipoog terug, Mirandake,
mijn vlinder,
ben wel blij dat je het met genoegen las,
knipoog terug,
liefs, - ATMD
Hallo Ingelien, wederom is daar die draak ;)
Mooi klein dicht.
groet. ingelien: ja, ook al zet je ?m bij het grof vuil,
hij komt altijd weer !
dank voor je 'mooi klein dicht',
lieve groet, - abjento
dank zij de laatste regel, die als een deus ex machina het gedicht redt. ingelien: bijzonder dat jij juist die laatste regel noemt,
die ik zelf het zwakst vind....
de ommezwaai zit er wel in, maar kan m.i. beter...dus...
maar toch bedankt !
lieve groet, - Victoria
ik denk net het omgekeerde van abjento: de laatste regel is minder goed dan de rest... ttz technisch, inhoudelijk is het juist heel sterk
maar ik zie niet direct hoe ik het zelf zou veranderen...
ingelien: precies Victoris, dat schreef ik al aan Abjento.
het verrassingselement kan zeker sterker...
ik denk er over na,
bedankt
en lieve groet, - lucky
...
groetjes Leon ingelien: helder is je zwijgen !
dank,
lieve groet,
|