naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

over het graf

door Vlinderman

hoor dan, de wind huist
in de bomen, onbesuisd
speelt ze de bladeren
op een kleurrijk hoopje
waar kindervoeten vrolijk
verder met hen dansen

in het park de mensen
meestal op hun eigen kluitje
met verhalen vol herinneringen
aan al die hen reeds voorgingen
in waarnaartoe iedereen ooit
eens zijn weg zal moeten gaan

de laatste dag van oktober
ligt er geen sneeuw op de stoep
dan slechts wat donkere aarde op
sommige pasgedolven graven
wachtend op het eerste bezoek
hier en daar ook het laatste
van het jaar

feedback van andere lezers

• ivo
  de opwarming van de aarde .. mooi ..
• Victoria
  mooi Vlinderman,
  naar mijn mening is de tweede strofe een beetje teveel in dit gedicht.... of ik zou het wat leesbaarder schrijven... ?
  ik vind vooral je eerste strofe heel krachtig
• stormvonk
  Wel ik volg Victoria, vind het zo ook erg goed maar zoals zij het zegt, beter
• Dosto
  mooi melancholisch en dan op het einde het mes erin... brrrr...
• lucky
  tja ...