< terug
Midaszoon
Wachtend in de middagzon zit ze
in zacht neonlicht met de geur van
overspel
kijkend tikt de tijd langzaam weg als
de bel weerklinkt een sigaret in de asbak
dooft en zij met de onnatuurlijke
onverschilligheid weer eens naar bed
vertrekt
feedback van andere lezers- Aramis
ik zie het hier alle dagen gebeuren.
Maar meestal klippen ze hun GSM-pje dicht ;) stormvonk: dank je - Joop_Eters
Scherp geschetst met een vleugje weemoed!
Joe Streep stormvonk: vroeger woonde ik er echt boven in Gent :) - Victoria
ik zou de de weglaten voor onnatuurlijke
klinkt gelaten... stormvonk: ok - ivo
ook hier is de rauwe realiteit heel mooi beschreven ... knap gedaan .. stormvonk: dank - dannycant
Mooie beelden.... levensechte toestand.... heerlijk dicht
groeten stormvonk: bedankt - SabineLuypaert
vonkend beeld - louisaatje
ik moet victoria gelijk geven: ritmisch zit het hier niet snor:
'en met de onnatuurlijke
onverschilligheid vertrekt...'
het blijft een heel mooie schets, hoor
stormvonk: Dankj je voor de fb - vladimier
Knap geschreven, charmant door z'n sprankelende subtiliteit.
Goede wisselwerking tusen de verschillende parafrases (!) ; detail,
ik ben niet helemaal overtuigd inzake je presentatie.
Ik zou bv opteren voor :
Wachtend in de middagzon
zit ze in zacht neonlicht...
Ook in vele van je andere werken, zie ik dit vaak terugkomen.
Het is een detail, maar het be?nvloedt wel degelijk de leesbaarheid.
Probeer dit te vermijden, al begrijp ik wel dat dit niet altijd mogelijk zal zijn ; dat hangt grotendeels af van het specifieke gedicht.
Genoeg geluld ; uitstekend! stormvonk: Ik ga er aan werken, dank voor je fb, dit is wat ik nodig heb, iets dat me vooruithelpt
groet - Vansion
verbazend natuurlijk gepend
ik zie wat Vladi bedoelt
(na al die jaren ben ik zelf in de volzinnen geduikeld)
maar laat de tijd gewoon zijn werk doen
jij hebt schrijftalent
amen en uit
tot ooit
ik zal je herkennen aan je stormogen
(want hier ... ben ik er mee weg) stormvonk: dag An en tot... - lucky
het jeukt zo dat ik het niet kon laten ... zeker niet na het lezen van vladimier en vansion en vergeef me mijn onbeschoftheid :
Wachtend in de middagzon
in zacht neonlicht
geurt het overspel
kijkend tikt de tijd weg als
de bel weerklinkt
een sigaret dooft
zij met de onnatuurlijke
onverschilligheid weer eens naar bed
vertrekt
slechts hoe ik het lees ... ik schaam me diep ...
want in mijn ontschuld pleeg ik een aanslagje op het origineel
wat niet mijn stiel is slechts om te beschrijven hoe ik dit werkje voel
groetjes Leon stormvonk: ajajaj jezelf niet zo neerhalen, ik vind jou versie ook best mooi
|