< terug
Veertig dagen zonder lief
Kom, Penelope,
laat me je omarmen
voel mijn gemis
dat als het jouwe is
veertig dagen lang
zal ik me aan je warmen
Kom, Penelope,
weef mijn tapijt van verlangen
leer me de tijd
aan elkaar te knopen
veertig nachten lang
spinnen we bang
de draden van geduld
Kom, Penelope,
drink met mij
de beker van het vrouwenlot
zonder onze Odysseus,
onze stoere god,
zwerven we rond
als kippen zonder kop
feedback van andere lezers- ivo
de droevige ondertoon doet me wat, vooral omdat de titel plots anders was ... :)
maar niets is met slogans gediend - het verdriet van alleen te zijn kan diepe sporen nalaten ...
een zeer mooi gedicht ... en vooral zo sterk geschreven in een periode dat 'alleen' zijn vaak terugdenkt aan toen men nog met twee was ..
sterk hoor
mooi mooi mooi louisaatje: zinvol als altijd, ik heb de titel veranderd als eerbetoon aan de film 'dagen zonder lief' - kristalvlinder
prachtig gedicht, doch droevig maar sterk neer gezet, las het met herkenning, mooi gedaan, liefs van mij. louisaatje: hey, bedankt!!! - Victoria
mooi! louisaatje: thx! - rinus
heel mooi,groeten louisaatje: thx!! - fairy
Vooral de middelste strofe vind ik prachtig sfeervol neergezet!
Wendy x louisaatje: thx!!! - SabineLuypaert
die titel doet mij denken aan die komische film
de beker van het vrouwenlot:o dat is een straf beeld louisaatje: het voelt toch soms als die beker (van Socrates;-)) niet? Mijn vriend voelt zich minder eenzaam als ik weg ben, die is in staat om na 40 dagen te zeggen: o, even niet op de tijd gelet, ben je al terug, ah, dat is dan fijn ...;-) - Wladimir
Dat deed deugd... louisaatje: oeps, vanuit een mannelijk perspectief? ;-) - lucky
weemoedige, ook wel een beetje ironisch door de laatste zin en zeker niet vervelend dat je iedere een nieuwe strofe aanheft met Penelope(lijkt wel gangsternaam)
groetjes de Luck louisaatje: is de vrouw van Odysseus , ook lang zonder man geweest en dan maar aan het weven geslagen, ik ga dat ook doen , maar in mijn geval is weven = aan mijn uitgaansleven weven ;-)
|