< terug
Dissonant (1 van 3)
I
Een trompet zwelt de hal lichtjes aan
en de drummers zoeken in de nacht
met hun pulserende ritmes tik taks
hun borstels aaien zachtjes mijn vel
Dans en spring tot je in de coulissen
van je hersenen haar lach kan vinden
er is niets dan het ritme en de pijn
De zinder van verdriet en vreugde,
transparant en dromerig tot de tel
stopt en het je verlaat naar een plaats
waar jij nog nooit moest heengaan
feedback van andere lezers- ivo
mooi gevangen in een fles waar ook een geest in zit stormvonk: jack dus - Vansion
tot de tel stopt : (...)!!!!
vanuit de coulisse van mijn hersentjes: vonk nog veel en vrij en stormachtig, jij! stormvonk: :) - figment
Zozo, heeft dissonant-festival hier iets mee te maken? of toeval?
ni slecht :)
stormvonk: toeval hoor - DeKo
Heel bijzonder vind ik... Het herlezen en herlezen en... zeker en vast waard, en het blijft heel bijzonder...
Grts, DeKo - eisenik
het einde klinkt wat a-ritmisch :) dissonant is het niet echt ;-) stormvonk: dissonanatie, ah ja ik heb nog maar pas het e-mailtje gezien voor je boek, zal eerstdaags het geld storten :) - lucky
mooi. stormvonk: op naar deel twee :)
|