|
< terug
In zwart
Er heerst rust
nauwelijks een zucht
het sterven bracht me
een asgrauw zicht
en ik waai stil
mijn leven verder
zonder te beseffen de dood
mij morgen zal treffen
feedback van andere lezers- kristalvlinder
mooi deze, de gedachte is herkenbaar, mooi het raakt me en laat me even nadenken, liefs
martine: dank je
mooie dag nog - annedanvoie
Mooi neergezet,
gglzen,
vriendelijke groet,
liefs,
@nne xxx
martine: dank je @nne voor het lezen
en jouw reactie
tine
xx - ivo
leven met de dood in je broekzak is heel bewust, maar blust ook de lust om vandaag de kunst om ten volle te zijn.
En de vraag of er ook nog leven na de dood is voor velen zou ik hier spontaan kunnen stellen ...
Meestal door een halve draai naar rechts te draaien en het gezicht in de aanschijn van de vroege zon te laten ontdooien, krijg je een andere perceptie van het zijn, waardoor de warmte van het onpartijdige zonlicht je een partijkaart gratis geeft.
het spreekt me wel aan zo asgrauw gedicht
martine: wijs jouw woorden ivo
een mooie dag - lief
ik heb er ook moeite mee, tine,
met die altijd aanwezige M. Hein,
liefs
martine: dank je lief - louisaatje
thema is heel interessant, de verwoording kan nog wat beter, me dunkt:
Er heerst rust
nauwelijks een zucht
het sterven( ...)
een asgrauw gezicht
en het leven
waait verder
zonder te beseffen
dat de dood
het morgen kan treffen
martine: dank je voor de hulp Louisaatje
vanavond eens rustig bekijken
groetjes - feniks
mooi martine.
In de eerste drie strofes zit een zekere cadans, die - wat mij betreft - een beetje in de vierde ontbreekt.
martine: effe vanavond rustig bekijken
lieve groetjes - anne
Ik vind het prachtig, alleen op het einde zou ik schrijven: ' zonder te beseffen dat' en dan verder. Typisch gevoel rond deze periode h? en mooi verwoord.
martine: dank je anne voor de hulp - aquaangel
ik zou morgen weglaten en het in het ongewisse laten
of je hebt een doel met dat morgen....?
martine: vanavond rustig bekijken angelique
dank je en een mooie dag voor jou
xx
|
