< terug
Het verblijde wachten (uit:'t blijde wachten')
Nu de lente me verteert
in wolken van papaver
voel ik je stille warme adem
het ritmisch bonzen in je aders
een concert zonder noten
verbreken van de stilte
door een ara aan de einder
Als de lente me verteert
in gordijnen van felle kleuren
voel ik 't omhelzen van je ogen
de roes in je hart
Als ineengevlochten koorden
verstrengeld door het leven
wachten we verblijd en ingetogen
op wat je mooie ronde buikje
als ultieme oogst
in de toekomst geven gaat
feedback van andere lezers- Ghislaine
Alvast gefeliciteerd met je nakend vaderschap, of heeft het ronde buikje zijn geheim al prijs geven. Met genoegen gelezen. commissarisV: Reeds heel lang... het gedicht bleef bestaan - vansion
komieke schepsels ... die vaders :)
zo anders
mooi hoor . daar niet van . commissarisV: Je blijft me verrassen An, in de positieve zin hé :-D - sinneskyn
Mooi, warm en verwachtingsvol gedicht, sinnegroetjes hil commissarisV: prachtige waardering, mijn dank hiervoor hoor hil - nino_de_pino
commischV, die ara voorspelt al wat je verwachten kunt,
een kaal kuken wat behoorlijk krijsen kan :D
die ara vloog bij mij ook al binnen op mijn papier een paar dagen terug, we verlangen naar de zomer, eerst de lente(cq.kind)
groeten van nino. commissarisV: Toffe uitleg,gesmaakt
|