|
< terug
Ode aan Odette
Oooooh Odette
Met je klarinet
Kijk hoe jij zo vaardig
Al je vingers zet
Al die lieve nootjes
Lok je met de kootjes
Van je vinger-lingertjes
Zomaar uit die fluit
Jij begint heel stilletjes
En dan blaas je zo luid
Dat mijn oren tuiten.
Dan trillen alle ruiten
En kruimelt mijn beschuit.
Oooooh Odette
Wat ben je nauwgezet
Welopgevoed en aardig
Wat lichtjes eigenaardig
Maar bovenal
Tot ieders vreugd
Een engeltje in bed
feedback van andere lezers- pisatelj
valt wat voor te zeggen
met dank aan je laatste regel
feniks: met dank voor je waardering - Victoria
leuk
hier en daar loopt het ritme wat mank, volgens mij
maar dat kan de pret niet deren
feniks: Er zit inderdaad geen vaste cadans in.
maar na maanden schrijven in een vast ritme begin ik daar meer en meer van af te wijken. En het klopt wel hoor. Ik zal het je eens komen voordr - MyriadM
erg leuk , maar vind de laatste 4 regeltjes iets te gekunsteld aan doen, vanwege ritme en rijmen enzo moest het, en dat moest het moet je niet lezen eigenlijk...
groet
feniks: Soms sleur ik het rijm er wel wat bij, maar dat past volgens mij wel in een gedicht dat eigenlijk helemaal 'er over' is.
Of die laatste vier regels er bij moesten? Misschien moest ik het hele ding gewoon niet schrijven... - dichtduvel
Mooie ode aan Odette, grtz, j
feniks: Odette zal er blij mee zijn. Mocht ze al bestaan :)) - Liesje
leuk ;-)
feniks: Tnx! - copi
schattig! Gr, copi
feniks: Odette of het gedichtje? Ik hou het op beide... - ivo
schattig idd en vooral ook aandoenlijk mooi ..
het blazen van de fluit dat de oren tuiten, ik kan het me voorstellen vooral als de toon er ook nog net eventjes naast zit ..
feniks: heb hier zowat de tegenstelling willen aangeven tussen dat schattige beeld in het begin en dan de ontnuchtering eenbeetje op het eind. Odette blijkt dan toch niet z? onschuldig te zijn... - anne
ziet er mij een schatje uit zo te lezen, vlot geschreven, een ode waard.
feniks: Mocht ze dan al bestaan, ze zou zeker en vast een schatje zijn :)) - goudenregen
Waarde Feniks,
Ik zie dit gedicht in de eerste plaats als een kinderversje, dat van buiten geleerd zou kunnen worden.
Maak maar eens een echt aftelvers,
in de trant van
Ienemine mutte/ Tien pond grutten
groet van goudenregen
feniks: Wel speciaal voor jou: in de loop van deze week EEN AFTELVERS! - yrsa
:-)
feniks: :-X - lucky
een klarinet ... ?
feniks: eh ... ja ... een klarinet - Vansion
allé dan nog veel pret met Odette
en opgelet in bed!
verademing dit te lezen
of te zingen ... kootje per kootje
feniks: Is het verder allemaal wat zwaar op de hand?
Oh ja, je wil het je waarschijnlijk niet afvragen, maar Odette is bovenal pure fictie
|
