< terug
kreeta
laat me drukken in jou adem
leg me neer als kalkpapier
schrijf je lied en laat me dromen
dan laat ik mijn woorden hier
doe je dans
breek mijn waarden
dwarrel me neer
met rode zwaarden
laat me koppen als een stier
het labyrinth van jou verbazing
legt geen lokken op een kier
waar achter hoeken mensen zwijgen
over kruimels van een dier
dat lang geleden hoeven sleep
zich aan de trappeldood vergreep
zonder spreken zonder pennen
nooit aan jou gangenpad kon wennen
met dubbele bijl hakte jij mijn haren
viel uit het raam van mijn kasteel
in een taaleiland vol wit gevaren
stolde stilte tot een muurgeheel
maar uit de dood in het verlangen
uit de zondag in je bloed
liet jij een druppel waarheid hangen
die oude koeien slapen doet
zwijg nu hard
let op wat ik niet vertel
bestijg mijn rug en grijp met tanden
in mijn leergelooide vel
bestuur mijn keel en geef wat zangen
van je hart
om ons onvoltooide spel
feedback van andere lezers- SabineLuypaert
jouw adem en jouw verbazing;)
las hem erg graag, maar het kan aan mijn uitspraak liggen dat ik hier en daar van de candastrein viel (smile) het las haast als een liedje eisenik: hehe
kga het sowieso nog eens herbekijken als er wat tijd over is gegaan ;-) - lucky
dat rijmen geeft hier iets extra's aan
en het kan me wel bekoren ondanks dat ik me door de 1e regel van de 4e strofe moest slepen ...
groetjes Leon eisenik: ok - cehadebe
Sleutel maar niet al teveel, het danst, eisenik: =) - ivo
schitterend mooi .... eisenik: thnx :-) - Victoria
vind het middenste deel wat minder, maar de rest is heel goed!
op taalfouten ga ik niet wijzen want je past ze toch niet aan :-)
eisenik: =)
het kwam er in één keer uit
er is idd nog wat aan te sleutelen - anne
De passie knettert eraf! eisenik: dankje =) - aquaangel
ik dwarrel een uitstekend neer ;) xx eisenik: =)
|