< terug
verbonden
het was niet zo zeer de stilte
of de eenzaamheid die er sprak
eerder was het gemis of verlangen
naar hen dierbaar geborgen in ons hart
niet eens het leven om ons heen of de natuur
maar de sterren hemel, de zon, en de maan
dit kleine leven in een zo grote wereld
het willen zijn en durven bestaan
het was niet het benauwende
maar eerder het beetje witte licht
dat doorbreekt tussen angst en zijn
het vinden van iets wat je mist in je hart
door er voor een ander te zijn, is als warmte
en net dat beetje liefde en de waardering
voor wie je bent en bij hen mag zijn
het is de liefde voor anderen die
deze vriendschap verbindt
in verzwegen diepe gevoelens
die ongesproken tussen ons in zijn
even voelbaar stil worden overgebracht
in het hart dat over onze stilte vol emotie waakt
en meer overbrengt dan we zelf vermoeden
wat dierbaar maakt dat we samen zijn
ondanks de grote afstand die ons
altijd nauw verbonden maakt
MD
feedback van andere lezers- RolandBergeys
-dat doorbreekt, niet wat-;
-verbindt, dt;
-overgebracht.
Het heeft wel wat, mooie gedachtegang. kristalvlinder: dankjewel roland zal het ff veranderen, liefs - ivo
zeer mooi gedicht ... kristalvlinder: dankjewel ivo, fijn dat je er weer was, liefs - yrsa
mooi vloeiend.
gglzn
groetjes xx kristalvlinder: dankjewel yrsa, (smile) fijn dat je er was, liefs en knipoog - aquaangel
mooi gelezen xx kristalvlinder: dankjewel aquaangel, fijn dat je er was, liefs - SabineLuypaert
de witte leegte tussen angst en zijn, daar wil ik het ook graag vinden. Heel mooi gevoel zet je weer neer hier (smile) erg graag langsgekomen kristalvlinder: dankjewel sabine zeg je laat me nu wel even echt blozen........fijn dat je er was, liefs en een knipoog - dichtduvel
Mooi, idd, j kristalvlinder: dankjewel dichtduvel, fijn dat je er was, liefs - lucky
een lief werkje
groetjes L?on kristalvlinder: oke dankjewel leon, liefs
|