< terug
kaal
in verweerde lijnen
van geleefd leven
waar bladeren bijna volgeschreven
grijs en vaag verdwijnen
blijft de zonnewijzer
hortend en stotend rondgaan
tot de tijd komt
voorbij een herfst
om stil te staan
zonder mededogen
schijnt er van je broos gezicht
een ander licht
achter gesloten ogen
feedback van andere lezers- dichtduvel
Absoluut niet kaal, heel rijk en af dit, procifiat! Grtz, Jef ingelien: tjonge, wat een prachtige waardering, Jef.
en terwijl dit gedicht er in enkele minuten stond,
soms lukt hte nooit en soms zomaar ineens die klik!
dank, dank en lieve groet, - ivo
schitterend mooi ingelien: jij ook al zo enthousiast, IvoJ.
merci.... 'k ga bijna naast mijn pen schrijven ...haha..
lieve groet, - kristalvlinder
heel mooi, en zoals jef zegt niet kaal, maar het kale is wel meer dan voelbaar dat maakt het bijzonder, prachtig. ingelien: ook kjouw woorden ontvang ik met veel gemengd genoegen...
heerlijk dat je dit zo kunt waaderen...
liefs en bedankt , Vlinderke. - stormvonk
Ik volg Jef, taalkundig zou ik een paar wijzigingen aanbrengen maar ja, wie ben ik dan ook... ingelien: nou, je bent niet de eerste de beste,
dus jij mag best wel ....., hoor.
dank en ik sta open voor correctie.
lieve groet, - SabineLuypaert
eentje om slikkend bij af te sluiten hor ingelien: dan is het goed overgekomen, Sabine...
DANK - lucky
ik voele even aan mijn kruin
blij dat de vingers door de haren gleden ... oef
L?on ingelien: dus je hebt niet zo'n mooi kamerbreed linoleum op je schedelpan ?
lieve groet,
|