naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

op weg maar weer

door Vlinderman

verhuizen, zoveel nog
de afdruk van een leven
in zwarte vegen wissen
met een Swiffer en zien
dat witte muren
er nogal gelig bij durven

verhuizen, nog eenmaal dan
de deur uit het slot
of er niets achtergebleven
dan wat stoffige herinnering
en dan voorgoed in het slot
de sleutel aan een vreemde

verhuizen, zachtjes sterven
om dan opnieuw, helemaal
en vooral ergens anders
oude kasten tegen nieuwe muren
die nog niet geel durven

feedback van andere lezers

• dichtduvel
  Wat een sfeerzetting, mooi, J
• jandeb
  herkenbaar deze, het loslaten en op naar het onbekende nieuwe waar we weer herinneringen kunnen planten, of er niets IS achtergebleven, groetjes! jeannine :)
• ivo
  mooi inderdaad mooi
• SabineLuypaert
  ik denk, oi verhuisperikelen:o toch?
  
  en denk dan, twee keer slot in tweede strofe lijkt me te storen
  nieuwe m?ren om nieuwe herinneringen aan te kleven
• aquaangel
  mooi dat einde xxx
• Billie
  de melancolie van het afsluiten van een periode in een mensenleven.... doet me denken aan het vroegere ouderlijke huis...... al meer dan tien jaar geleden 'vreemd' geworden en toch blijft het er passeren een baksteen op de maag leggen...
• lucky
  leuk
  
  groetjes L?on