< terug
jij, niet ik, ik, weer jij.
Ik kan niet meer kijken
naar jouw lachend gezicht,
naar al het kinderlijk geluk
dat ik zou moeten hebben.
Ik kan het niet meer zien
jij, jouw kind, ik, niet ik, niet meer,
weer jij, weer kind, weer weg.
Ik ken je
enkel nog als dwaas,
ik ken je enkel als dode,
niet als mens, als vader,
als kind, als mij, niet jij, niet mij, weer jij.
feedback van andere lezers- eisenik
ik ben niet echt mee maar als werkje op zich doet het mij niet zo veel
zitten wel enkele leuke frases in maar ik vrees dat het teveel in emotie hangt
een lachend gezicht en kinderlijk geluk dat kennen we allemaal wel denk ik :-)
en vaders... breek er mij de bek niet over open of ik zit morgenvroeg nog te schrijven =)
bellehelene: :)bedankt
xxxxxxxxxxxxx - Billie
mooi aandoenlijk gedicht... bellehelene: bedankt
xxxxxxxxxxx - ivo
idd aandoenlijk mooi bellehelene: heel erg bedankt
xxxxxxxxx - fallendreamz
Ik weet er teveel over om het objectief te zien..
Je verwoord het wel mooi.
x bellehelene: bedankt
xxxxxxx - lucky
het raakt me niet zo ..komt bij he lezen ook meer door die zinnen met komma's en het is zo direct neergeschreven
van de andere kant krijg ik wel het gevoel dat dit werkje zich leent om voorgedragen te worden door iemand die het gevoel goed tot uiting kan brengen en dan krijgt het een hele andere wending
groetjes L?on bellehelene: Het raakt eigenaardig genoeg ook mij niet zo, maar inderdaad ik denk ook dat het goed voorgedragen tot iets anders kan worden gemaakt.
groetjes
xxxxx - alie_jankind
een roep om vrijheid, dat wat was achter te laten ...
graag gelezen
groeten
|