|
< terug
Lang zal het... aan mijn kinderen
Lang zal het niet meer duren
eer deze pijn
het merg gaat zuigen
uit mijn zieke knoken
en vleugellam gebroken
ik strompelen zal door huis en tuin
Lang zal het niet meer duren
eer dit venijn
de kracht zal remmen
in mijn stramme pezen
en als een onbeholpen wezen
ik grijpen zal naar brood en wijn
Maar laat het minstens zolang duren
tot dit gelaat
geprent zal blijven
in uw diepste denken
dat mocht de dood eens wenken
ik u niet eenzaam achterlaat.
Opa Frank Verbruggen 1982
feedback van andere lezers- Billie
Heel mooi. Jij hebt een opa die spreekt vanaf de andere kant... :)
fc72: effectief gestorven door intens liefdesverdriet, geeft mij kracht om voor dat ultieme durven leven te gaan. En nu spreekt hij verder in mij, zie kind van mijn kind - mistral
prachtig!
fc72: Mijn verbinding met mijn doorgegeven genen.... is persoonlijk , rakend , kan er over huilen,raakt mij tot ...
dank je - eisenik
hard
fc72: de waarheid voor hem, intens liefdesverdriet en dicht bij de dood naar zijn kinderen , praat nu echt verder in mij. zie kind van mijn kind - aquaangel
je had wel een lidmaatschap
met nickname opa Frank kunnen nemen met
al zijn werkjes ;))
mooi
fc72: goed idee!! - ATMD
Erg mooi.
gr.
fc72: thx - durante
he Frank,
je ontroert door zoveel herkenbaars, en hoe je het brengt
chapeau.
fc72: dank - ivo
een zeer aangrijpend gedicht
fc72: dank je - stater
droefenis met een zekere aanvaarding worden hier po?tisch prachtig verwoord, Frank..
groet, Eli Stater
fc72: thx - SabineLuypaert
heel sterk en krachtig, maar ik bleef slikzwelgend achter
fc72: pijn voelen... - lucky
...
fc72: dank - jacqueline
Prachtig
fc72: mijn opa
die nu spreekt in mij , leven geven dat verder ....
|
