naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

leiband

door eisenik

als de hond van pavlov
buig je
over het zoveelste belsignaal

je voelt je ingewanden borrelen
in onbegrijpelijke bochten
denk je bij jezelf
had ik maar nooit
anatomie gehad

je scheurt in de vacht
die je rond jezelf bouwde
de randen van de boeken
waarin je één werd met de cijfers
en de letters van papier
die je zo lang
poogde te onthouden
tot je ze grommend vervloekt

[belsignaal]

toch kwijl je nog bij de gedachte
aan een zoveelste les cadeau
voor je goed gedrag en zeden
die je ingestudeerd herkauwt

feedback van andere lezers

• ivo
  schitterend, nu weet ik waarom die sappen vandaan komen, ik zet de bel af ..
  eisenik: =)
• Rachel
  He Eis,
  
  Laat ik het zo zeggen:
  
  als de hond van pavlov
  buig je
  over het zoveelste belsignaal
  
  meer heb ik niet nodig :))
  
  Rachel
  
  eisenik: die doet het hem wel ja ;-)
• Aramis
  je komt in aanmerking voor vervroegde vrijlating ;)
  eisenik: =)
• aquaangel
  eisenikwaardig ;)
  eisenik: =)
• ATMD
  Hallo eisenik, "en denkt bij jezelf
  had ik maar nooit
  biologieles gehad" doet wat overbodig aan en zou van mij wel weg mogen, dan staat er volgens mij een veel sterker gedicht.
  gr.
  eisenik: dat is nu net de essentie van het gedicht =) : dat je alleen maar beseft dat je "ingewanden hebt" omdat je het zo geleerd hebt :-)
  nouja
  ik zal het nog wel ettelijke malen aanpassen :-)
• SabineLuypaert
  een ferm specialleke (smile)
  eisenik: =)
• stater
  een interessant en boeiend gedicht met lading, eisenik.. en ook niet geheel en al van snaaksheid ontdaan.. zou wel iets meer structuur wensen..
  
  groet, Eli Stater
  eisenik: chaos is ook structuur 8)
• durante
  duidelijk lesje, Eisenik, sterk begin.
  leuk, dat belsignaal er zo tussenin.
  deed een langvervlogen belletje rinkelen;)
  eisenik: hehe ja
  ik had pas achteraf door dat het een herhaling was
  ik wou iets doen met hoe we het wel beseffen maar er toch blijven in meedoen :-)
• lucky
  het bleef boeien met verbazing ... tot dat woordje 'belsignaal' voor de laatste strofe tussen haakjes. voor mijn gevoel totaal overbodig waardoor ik uit het gedicht werd gebelt als het ware
  
  
  groetjes
  eisenik: miss was dat wel de bedoeling ;-)
  ik vond dat nodig; dat belsignaal symboliseert het feit dat de aandacht wordt getrokken, dat we worden aangesproken vanbuiten ons af...