naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

zware romantiek

door Vlinderman

dat ik liefde te geven heb
zo gewoon als de oceaan water
in miljarden druppels verzamelt
de zon stralen blijft zenden
om te warmen wie het koud

ze weet het best

dat ik samen bouwen wil
aan de toekomst, zij erbij
huisje tuintje boompje
en wie weet, nog een kind
of anders gewoon een knuffelbeest
zoiets normaal en toch speciaal

ze weet het zeker

dat het regenen zal
na de dagen vele nachten
en verdriet, overgoten met pijn
die van het zijn en ook die
van het nergens nog kunnen
het slepen naar het einde toe

ze weet het misschien

dat het ooit zal sterven
ver voorbij de regenboog
waar het ijskoud vriest
de mensen in lompen gehuld
blauwer dan de schoonste lucht
met zwarte tenen op de vlucht
van waaraan niet te ontkomen

ze weet het allicht

dat ik niet versagen zal
en dromen blijf, hele dagen
stevig bouwen en causaal onderhouden
dat geloof van mij dat ooit
waarschijnlijk nooit
bergen verzetten zal

feedback van andere lezers

• ivo
  oeps geloof dat bergen verzet is wel iets speciaals he ... over welk geloof heb je het dan, het geloof in je vrouw ? of ...
• SabineLuypaert
  inderdaad, zware geveoelens verwoord (smile)
• lazey
  hoop doet leven, en mooi uit het hart geschreven!
• lucky
  heavy