Volg ons op facebook
|
< terug
Lezen, je kunt een verhaal lezen en lezen.
Een moeder,
weet je vaak op te beuren
kan je soms tergen
maar verzet ook bergen
om jou te helpen,
groot te groeien,
je zelf
en menig ander te boeien.
Een moeder,
hoort pas laat heen te gaan
als jij op eigen benen kunt staan,
zelfs dan is het moeilijk
om los te laten
als zij jou toch moet verlaten.
Moederdag,
met of zonder haar
een bijzonder moment
waarop je lijflijk
of in gedachten
heel intens
bij haar bent.
©3-5-2003
Lezen, je kunt lezen en lezen. Lezen, je kunt een verhaal lezen en lezen de vorm de naam gedicht of een verhaal geven. Taal vraagt inzet maar is altijd keus van wel of niet wensen tijd aan lezen te willen spenderen, lees gerust op je gemak.
Het mooie van het woord lezen zei ik ooit tegen een stagiaire vond ik als kind al verbeeldend met taal, als kind die zelf ook in schriften schreef, dat taal zo magisch is en als je achter zen een d zette je wist hoe informatie van wat je ziet met je ogen, uit je kassen, je iris in je hersenen je de beelden die er bij mogen passen zend. Ik zei tegen haar, snap je dat er dus altijd een vorm van regen in taal zit, iets dat waterlanders op kan roepen, in taal kan liggen of voor jou een ei kan neer leggen om zelf even uit te broeden. Noem het studeren zoiets als taal eren en leren wat er uit je eigen kracht uit je spirit omhoog komt al denkend.
Er bestaan taalgenootschappen en mensen die liefde voor taal delen. Mensen die zich door boeken geboeid durven laten voelen in positieve zin van het woord, er is taal, in zoveel vormen die ook bindend langer dan een moment mensen kunnen doen genieten. Hoe vaak zeggen mensen niet ik heb er van genoten want mensen genieten van taal al eeuwen.Er zijn veel dialecten in Nederland twee gesproken talen het Nederlands en het Fries en de lichaamstaal, de gebarentaal die erkend is als taal.
Hoeveel noten kraakten mensen wel niet door jaren heen, kraakten om de schatten uit en in taal te vatten, te leren begrijpen op het inhoudelijke, teksten door jaren heen. Te leren kennen en te leren begrijpen.
Door eeuwen heen is de boekdrukkunst en het onderwijzen van taal al in zwang.
Lagen vele boeken in tal van talen, met of zonder platen in kleien en grote letters al in de schappen die gretig aftrek vonden. Aangeschaft werden door mensen die graag tijd besteden aan even met je zelf in en op papier letters in je hoofd omzetten in beelden en zich inleven in verhalen van schrijvers van divers pluimage van anderen.
Pluimage, hoe vaak begonnen de eerste schrijvers niet met het schrijven met een heuse veer en inkt. Hoe ver in eeuwen gaan we terug als we de age de leeftijd van taal vaststellen. Taal is leren ankeren in regels even aanmeren zoiets als vertrouwt raken met regels. Diepte zien in de tekens zoals je perspectief in schilderijen kunt zien en leren ontdekken. Alles is zien en breder durven kijken met ratio en hart. Op eigen benen, wat anderen er in zien is wat anderen er in zien mensen zijn geen klonen dit terzijde. Taal is individu zijn, leer je eigen band krijgen met taal. Verbind regels en ontdek in de verbanden die je kunt zien, wat je uit je dwarse spieren uit je buik voelt, in de regels van de taal kunt ervaren. Ooit gaf ik me op voor een project: eten bij poweten. Kreeg afbericht, ik was geen dichter, schrijver en nee men kon toch niet bij iedereen maar gaan eten.
Het was niet een aardig mailtje. Ik dacht ook toen, ieder zijn of haar keus, leven is geen wedstrijd, wel vrije keus wat waar te willen proeven bij mensen aan tafel, smaken mogen verschillen. Is leven welkom , is leven niet altijd inderdaad aanreiken en als mensen het niet blijven zeggen , prima.Voor mij wel, drie keer zeg ik steeds aub en dan zeg ik o, drie keer drie is negen dus ja ieder zingt zijn eigen lied.Er zijn vele liedjes , niks mis mee.
Geestelijk geld is meerwaarde, kinderen geef je ook niet alleen een blik zonder blikopener, hoe kun je dan het voedsel er uit krijgen. Hoe krijg je kennis uit je eigen hoofd, ook door te denken, te graven.
Voorbeelden doen volgen naast zelf mogen ontdekken. Onthouden van kennis geeft afsterven van hersenen zoals mensen gaan dementeren als je ze buitensluit van warmte van taal van kennis en onderhouden van banden van en en met liefde. Liefde is geestverwantschap kunnen en mogen ervaren. Bij beknotten van mensen beknot je mensen. Dan gooi je kennis weg.
Op weg naar waarheen
Er was een radeloosheid
een herkenning die weggestopt
niet veel ouder dan een jaar
een enorme redeloosheid
en die weemoed , die buurt
die immer bewoonde huizen en tuinen
ontoombaar met de zaaiers bevolkte tijd.
Wat is huiveren als kolen branden
Huiveren en warmen als laden op de straat
het uitglijden uitgestrooid voorkomen
hoe weigeren soms harten en benen
de voeten wel of niet dagen te dragen
er stonden kachels voldoende kachels
en al waren de gangen de klassen vol jassen
het verleden is onherroepelijk leeg
©15-12-2003
( droom n.a.v. bezoek in Leerdam bundelpresentatie E.Lelieveld )
Hou je waterhuishouden en je leven regelmatig bij dan hoef je niet achterstallig onderhoud te doen. Hou het op pijl en bij als je fit wilt blijven weet door onderhoud wat je speerpunten zijn want leven is altijd zoeken naar evenwicht. Leven leven stopt niet in ons land we leven op aarde in een grotere wereld. Leven heeft verschillende klimaten wereldwijd.Vrede heeft geen grenzen het willen leren, taal leren begrijpen mag grenzeloos voelbaar zijn. Wat wijzen we naar anderen wat we soms zelf in taal nalaten. Een stem uiten is iets anders dan stemming maken wat ligt inhoudelijk soms zo zichtbaar in taal. Wat aan was en aan water in een regenton opgevangen aan water dat de tuin weer kan besproeien. Vangen we het wel op, of verspillen we dingen uit de kringloop door gebrek aan denken en effectief en effecten, vergeten we te veel in taal en leven.
Beperken is beheersen van je eigen hand in de hand houden, kijken wat je lange termijn en korte termijn effecten niet alleen in eigen land zijn, wat land in je denken als je doordenkt. Elke taal in elke land heeft zo zijn eigen tekens, zijn geschiedenis en reden. Wat in je taal ligt, is te rapen maar wat beperk je door hokjes geest als mensen je katoen geven
om de verkeerde redenen. Taal is aansprekend spreek ook jezelf eens aan. Wat rest soms uit onbekend of gebrek aan kennis, aan niet bewegen en dingen meteen raar vinden.Weeg eens wat, wat ligt soms open te zien, komt in een klap aan de oppervlakte, volg de kust waar kom je dan uit. Volg de zee in je, de kust waar vind je dan zicht, licht in je zelf en het ah gevoel zo iets van Yep, als je dingen snapt. Is eerlijk in balans zijn iets zeggen aanzeggende taal of persoonafhankelijk als mensen zeggen het is niet van belang hou jij je mond maar dicht. Taal het heeft veel spreekwoorden maar maken we er tijd voor om werkelijk in gesprek te gaan met anderen.
Ik kan alleen voor mezelf spreken, een te idealistisch beeld misschien, ik kan alleen voor mezelf spreken, ben geen leerkracht meer maar houden van taal zit in je bloed zei mijn vader vroeger al. Taal zit in alle beroepen die een beroep op je doen in leven. Droeg in en vanuit dat vak ooit over hoe ik taal zie voel en ervaar. In oktober 2003 las ik in een bundel die we op de site www.gedichtenforum.nl samen met Julian en Wendy als eigenaar van die site als bloemlezing uit gaven mijn eerste twee gedichten op papier terug. We kwamen in ons huis samen , deelden poëzie.Op de voorkant staat een ontwerp van mij , harten in het sop met daar een doorzichtig beschermblad om heen. Wat schilder je soms uit een onzeglijk beeld op papier, hoe geef je soms een uitgave vorm. Taal het zet je aan het denken als je er zorg aan besteed. In februari van dat jaar maakte ik zelf voor een optreden in Eindhoven mijn eigen beperkte oplage van beelden van mezelf op papier in 2004. Wat zeggen soms beelden wat zegt taal, ik noemde het toen een barre tocht , een reis. Taal het is liefde van huis uit , iets wensen te delen. Ik kan en wil niet voor anderen denken, put uit eigen bron, noem het eerste hand ervaring, mijn eigen ervaringen. Ik maak regelmatig grammaticafouten door een ongeluk ooit op mijn werkplaats.
Niet zichtbare handicaps zeggen mensen dan.Ach, niet iedereen heeft de behoefte te sprinten elke dag, lopen is ook heel gewoon bewegen. Beperkingen, ik noem handicaps beperkingen soms inderdaad deel van leven waar je mee leeft en leert om gaan. Als je leeft dan leef je en wat betreft de mensen zonder fouten, de perfecte mensen die boven je gaan staan en je soms zonder meer rustig of opgewonden de mantel uitvegen, tja wat zeg je daarvan. Niks denk ik. Mensen zijn wie ze zijn.
Mensen kunnen op grond van kennis en capaciteiten op grond van beweeglijkheid, ja opgrond waarvan nog meer als je een verslag er van geeft, soms studie uit studieboeken die zij uit hun hoofd hebben geleerd, (niets mis mee trouwens,) soms eigen levenservaring of andere oorzaken mee of tegenvallende momenten geven in leven.
Met grammaticafouten, ja dan ben je omdat mensen graag en snel oordelen als ze lezen als snel afgeschreven voor mensen. Het is ook ergerlijk als je taal door fouten afleidt van de inhoud. Anderen lezen er daar instegen doorheen, op inhoud breder.Leven is elke dag durven leren opbouwen met je kennis of leren leven met beperkingen.
Soms delen mensen een oor, soms oordelen ze snoeihard.
Goede te na gesproken die je vragen naar de oorzaak, taal is immers communicatie, ergernis altijd een keus, je wel of niet te ergeren.
Mensen spreken over hun hoofden heen.
Mensen die je te veel beknot, worden op enig moment muizen of dieren opgehokt in te nauwe ruimtes. Ik denk aan wat detineren mensen. Welke det, welke schuld schuilt in taal als regels ontbreken of inhoudelijk goed lezen ontbreekt.
Ingrid Betancour, ik traande om haar woorden, hoe onthoud je mensen de eerste levensbehoeften namelijk het vullen van je geest. Wat is immers de noodzaak in mensen van denken is het een doel om voor te willen leven, om juist
honger in de geest te voorkomen. Onder dwang en opgesloten kun je niet denken.
Leven is geen harnas, geen macht op leggen om verkeerde redenen, leven is soms een jungle, onoverzichtelijke chaos, een rare plaats waar mensen hun macht misbruiken uit ego gedrag. Lezen op inhoud is objectief kunnen ordenen. Kunnen ordenen zonder aanzien van personen, ordenen op je eigen benen zonder beïnvloeding op feiten. Mensen beïnvloeden elkaar vaak te veel bewust of onbewust, geven de dis een kussie zou mijn moeder zeggen, maar smaak is persoonsgebonden mensen zijn geen marionet. Al laten mensen zich soms wel gebruiken als marionet
ze zijn het niet, er voor kiezen is iets anders.Mensen hebben zelf stembanden en een eigenheid, vindt je eigenheid en je vind je mening, voor dat ene specifieke moment. Lezen vraagt ontspannen zijn om een
inspanning te kunnen maken. Als je te gespannen bent heb je al weinig ruimte over om nog verder inspanning te geven dan valt soms juist je verbindingen met jezelf kunnen zijn uit.Hoe maak je je leven op, strak of luchtig.
Dieren zijn soms socialer die leven dan nog in roedels beschermen elkaar maar gooien elkaar ook uit een nest als ze weten ik heb maar voeding voor een of twee. Mensen, ze doen er toe niet alleen hier maar overal, iedereen heeft wel iets goeds, veel derde wereld landen hebben niet eens bejaarden huizen ze leren van elkaar van jong en oud. Samen leven op een plaats die taal geeft noem ik aarden op aarde.
Ook mensen daar ze leven, ze geven elkaar water om dorst in geest en het echt te lessen. Kringlopen van de natuur noem ik ze, zo is het ook met leven met kinderen ze voeden in een groep elkaar op taal voedt zich aan taal. Niets is raar in de wetenschap maar weten we wat we willen ontwikkelen, wat weten we nog van geschiedenissen van mensen en landen waar onze landen taal weghaalden, grondstoffen weghaalden hoe verging het hun toen en nu.
Wat erfden volkeren door eeuwen heen, leerden we zelf iets terugkijkend, wat staat nog geagendeerd om bij te stellen meer in evenwicht te brengen om de aarde een betere en veiligere plaats te maken. Hebben we geïnvesteerd, meer blauw op straat en met ook kennis durven delen zonder van die klaagzangen, leven is kringloop.
Geeft het niet vreugde zelf iets te maken, inspanning te leveren.
Iets zelf doen geeft als ik op school naar kinderen keek vaak glunders.
Je maakt je dan iets eigen, voegt iets toe aan je capaciteiten, verwerft iets.
Tevreden zijn is ook niets mis mee, sta op met boeren en bewerk ook eens eigen land, wat en waarin land je dan. Wat wensen mensen met taal, voeden we nog op, gewoon door te werken aan beter, aan een plaats waarvan we terugkijkend misschien nu zeggen zonde dat we niet verder durfden te kijken. Ik hou van kijken naar de natuur, van de landbouw en de dieren maar nuchter bekeken zeg ik ook leven is met het kijken naar het brede beeld het totaal weten te waarderen, zoals je het ook bij taal doet.
In taal uit want als je alleen huizen hebt zonder landschappen met open ruimten, boeren en veeteelt, dan is het gauw gebeurd met voedsel die juist zijn in een aaneengeregen snoer voedsel aan ons mensen aanleveren. In taal heb je als je breed kijkt alleen verre landen als die landen er ook mogen zijn, veilig zijn, bereikbaar zijn om je te kunnen verdiepen, je kennis te leren uitbreiden het nuttige met het nodige en aangename samen laten komen. Leven is zovaak net als een piramide eggen en wat vind je dan, geloof hoop en liefde en altijd ook wel ergens als mensen te snel oordelen of niet op inhoud lezen met objectieve geest spaakverwarringen. Taal, is durven onstpannen dan kun je je rustig in spannen en lezen op inhoud iets op nemen, iets rapen voor ze gaar zijn als je het te gespannen doet.Lezen vraagt bewustzijn en ander worden om iets in te kunnen prenten in je hoofd.
Taal is mooi, het is constructief wat construeren we, waar en welke regels beklijven in ons hoofd, kunnen we nog hoofdrekenen, wat doen we als stroom uitvalt zonder machines kunnen we dan nog zelf creatief denken, oplossingsgerichte ons zelf bijstaan naar meer dingen dan een kant kijken. Ik hou van geloof hoop en liefde van doe maar gewoon, put uit je eigen bron, hou je tuin bij. Rijkdom in je geest vraagt ook evenwicht in het totaal in bestaan op meer schalen dan een durven wegen, durven zien in regels in taal in alles wat mensen zeggen en nalaten wel zien. Leven is kunst en kunst is leven als het gewaardeerd wordt om wat er staat los van de schrijver op grond van inhoud van iets.
Durven zeggen ligt ook in taal in objectief in voltooid of onvoltooid, taal, wat is angst en wat is wijs, wat is truttig en opgeloste dagen oplossingen, wat is stel onze wieg stond daar welke taal spraken we dan, wat is de functie van talen, wat voor jou voor welke taal spreken kinderen.
We stellen ons vaak zo boven anderen en soms naast anderen op. Leven vaak met meteen doe maar een boycot hier en een boycot daar. We zien wel vaak de balken bij anderen in taal en leven, hoe komen die balken daar, wat splintert er soms en waarom, wat lag en ligt soms al in erven op erven ook in ons eigen leven van oudsher nooit bijgesteld.
Leven, het kent veel en vaak logge oren ook oorlogen om taal, taal is niet altijd wat mensen zeggen geweldloos, het kan stampen ook stamppot geven het kan bevriezen en ook bevroren worden, taal is breed en zo breed als jij durft te kijken.
Taal stelt niet aan, legt niet in een ren, niet in hokjes, dat doen mensen, die hokken de taal op. Taal gebiedt alleen in wetten niet in gewone taal, mensen leggen geboden op, mensen stellen aan, mensen kunnen zich aanstellen als ze hun emoties alleen ervaren zonder hun hersens er bij met verstand te gebruiken een tekst even wegleggen om er later nog eens naar te kijken.
Om de inhoud van veel wel of niet gekafte ruggen kunnen we schreien lachen, erlebnisgevoelens ervaren, tal van emoties ervaren die aanzetten tot verder willen lezen.
Letters zetten aan tot denken soms kunnen ze interesse genoeg opwekken om jou als mensen te motiveren om te gaan studeren in bepaalde richtingen die je van onderwerpen in leven je aanspreken. Geestelijke honger noemde ik het als kind, voeding voor de geest. Hoe verlicht je jezelf door weten, door je zelf te verlichten en je te verdiepen in leven en specifieke items waardoor je over die dingen niet meer piekert maar licht kunt laten schijnen met je gedachten door te denken. Dingen zijn lezenswaardig, als ze jou geestelijk verrijken op meer manieren dan een, iets in je open graven.
Je ontwikkelt smaak, leert selecteren, wellicht in zamelen of verzamelen wat je nog eens wilt lezen, een bibliotheek in je eigen huis aanleggen. Leert dingen zien, iets opmaken, jezelf voorlezen en ontvangt kennis, door kennis te nemen van in houd van gekafte exemplaren die we boeken noemen. Wat voelt als boe, een schrik effect. Wat voelt als wereldvreemd nooit eerder van gehoord. Woorden, beelden elk voorwerp in leven zend wisselende elektromagnetische golven uit schreef ik ooit.
Het legt iets uit de tafels van leven uit oudere tabletten uit wiskundige samenstellingen in woorden, regels en zinnen voor je neer wat je soms in eerste. Taal kan beïnvloeden, taal kan aanzetten om dat je als je denkt een aanzet kunt geven tot iets in artikelen tikken kunt uitdelen taal is niet altijd vrede maar kan onbegrepen ook vervelende dingen in werking zetten.
Dingen die je in eerste instantie niet ziet door beïnvloeding van niet objectieve mensen, lezers die er over spreken, en jij als toehoorder opvangt, doorgeeft of niet doorgeeft zonder te wegen, voor waarheid aan neemt zonder te controleren. Taal is communicatie en wat communiceer je wat zou je wensen te beschrijven.
Taal en geschreven taal het zijn zenders en mensen soms in ogen van anderen zendelingen bevlogen mensen die iets willen delen ze schrijven geen vaste zaken voor het zijn geen wetten.Taal vraagt geen ego, geen verkrampte houdingen want als je geen doelen stelt, geen normen en waarden in je draagt kan zelfs taal te ver over grenzen gaan in beleven of in het geven, taal zendt.
Je schrijft in eerste instantie om iets te uiten soms uit noodzaak soms uit plezier, soms voor je beroep maar taal als je het neerzet kan er kritiek op komen, kan het kritisch bekeken worden en dat is goed dat is zoals leven dat is ook ernst naast plezier, ook liedjes naast proza en poëzie of poëtische zinnen, door eeuwen veranderden mensen de schrijfwijze waardoor taal er niet altijd duidelijker op werd, qua betekenis van het woord in originele zin. Taal is ook een vorm van medicatie, leer doceren
leer het even wegleggen om morgen ook nog even te kunnen genieten.
Laat het origineel, er verdwijnt als te veel blijf net als taal flexibel bewaar en laat het groeien gooi niet te veel weg, integreer ze in beide vormen.
Het voelt soms als fotoshoppen om dat sommige betekenissen veranderen bij uw de w weglaten en meer van die woorden.Taal kent zijn oorspronkelijke oorsprong en het is soms wel aangenaam die te weten die op te zoeken in woorden boeken, niet een maar meerdere omdat interpretaties soms erg kunnen verschillen in wat een woord betekenen kan.
Taal zendt iets naar jou als ontvanger, zend iets uit de mond van boven meesters onderwijzers, hoofden van mensen die wel of niet vol van iets zijn.
Hoofden zenden iets en wat zenden ze aan golven wat maakt het de golfbeweging in jou als mens als ontvanger los, hoe weeg je wat je wel of niet aanneemt, weglegt of terzijde schuift. Met welke reden zenden mensentaal, plakken ze postzegels op enveloppen, schrijven ze met verschillende pennen van en uit verschillende startposities en met verschillende achtergronden en smaken, taal kent ook afspraken en ook kaders om binnen te blijven maar wat kader je zelf.
Ga je in gesprek met die ander in het echt of zijn het woorden op papier die je alleen ervaart en waar ervaar je ze. Taal is nooit dood, het leeft het zet iets in leven en het geeft leven, beweging. Ken jij je zelf goed genoeg om te weten of je wel of niet leeg leest of ben je een zoeker, vanuit welke opstap lees of schrijf jij op het net of in je schrift ben je een schrijver voor gewoon het schrijven en plezier beleven aan taal, zoek je contact met geestverwanten , heb je al voldoende emotionele afstand van wat je geschreven hebt gedaan staat je tekst al op zich zelf of staat het onder constructie nog open voor veranderingen, wat zend jij weg op weg naar morgen. Ben je je bewust dat taal ook net als een stroom in een rivier iets kan doen overstromen, in mensen die uit water bestaan iets kan doen koken, hoe lees jij, ken je je motieven en je zelf goed genoeg ga je steeds in discussie.
Zie je taal als voeding en aard je gemakkelijk of moeizaam. Taal geeft golven en een golfbeweging soms ben je je daarvan bewust, schrijf je en ga je bewust met schrijven om en wat je deelt met anderen, stel je bij als je ziet dat iets verkeerd gaat zoals je dat in de realiteit met taal voor leven ook doen zou. Verdedig jij je snel, zit je snel op de kast wat ligt er in je kast je hart in meer kamers dan een aan ego en wensen?Wat en waarom zend je woorden hoe ontvang je zelfkritiek en die van anderen.
Mensen zeiden wel eens als ik het zo zei, bedoel je niet radio, die zenden die elektromagnetische golven uit. Dan zei ik nee zo ik het ervaar zou ik het zo ook bij lezen willen omschrijven omdat in je hoofd ook verbindingen plaats vinden die energie opwekken en afgeven, opwekken en je daarom op gewekt kunnen maken.
Mensen turen soms wat af en ik noem het hoofd ook apparatuur als je even in metaforen spreekt, hele paragrafen laten je graven in je kunde om inhoudelijk soms taal te begrijpen die als en in regels en zinnen naar de keel kunnen grijpen.
Taal, mensen vinden het soms belerend, zeggen welke zendingsdrang heb je in je teksten. Dan schiet ik soms in een lach, denk als je er van uit gaat dat mensen naar elkaar met taal in lichaam en woorden verbaal of op papier woorden zenden dan kun je mensen al zien als zenders. Taal is kunst, net als leven een hele kunst is en kunst tuig je niet nog geef je het een bit als zet je wel je tanden in een tekst.
Taal, in zoveel vormen, taal in zoveel als je je realiseert dat taal ook liefde betekent.
Waar taal je naar in leven, wat laat je talen, kan je doen verlangen, juist ook weer door taal kan het is van iets ontvangen van een andere zender zijn, een magnetische aan trekking tot iets kunnen voelen. En jij als ontvanger of zender, jij geeft wel of niet een machtiging dan af om iets van gevoel wel of niet toe te laten is het niet. Herleid taal eens, je geeft toch ook je stuur niet zomaar uit handen, laat ook een ander dan niet voor je denken, denk als je met taal aan de gang bent denk, wat vindt je in taal wat roert er door je hoofd aan ontroerende dingen.
Nuchter is er veel pracht om van te genieten, veel om even te kijken wat ligt er net zoals je altijd kijkt wat er op je bord ligt als je eet. Taal is zoiets als wiskunde maar ook als natuurkunde, logisch als je bedenkt dat jij ook natuur bent maar niet elke mens loopt zonder masker, niet ieder mens eet op dezelfde manier, is sprinter of loopt, fiets of rijdt auto in leven, alles in leven is taal, hoe sta je in leven en kom je voor je zelf op. Koop je alles wat los en vast zit of denk je nuttig nodig aangenaam zo is het ook met taal. De natuur spiegelt alles zie je terug in de natuur wat mensen uiten, soms in je omgeving soms in andere werelddelen taal is een boemerang, wat werp je soms zo maar weg.
Het mooie van het woord lezen zei ik ooit tegen een stagiaire vond ik als kind al verbeeldend met taal, als kind die zelf ook in schriften schreef, dat taal zo magisch is en als je achter zen een d zette je wist hoe informatie van wat je ziet met je ogen, uit je kassen, je iris in je hersenen je de beelden die er bij mogen passen zend. Ik zei tegen haar, snap je dat er dus altijd een vorm van regen in taal zitten iets dat waterlanders op kan roepen in taal kan liggen.
Alles op basis van overdrachtelijke letters, regels uit leven gegrepen.
Uit bezwangerde gevoelens van mensen die de door jou uitgekozen in een boek of manuscript of tijdschrift lezende regels schreven, Je warmden en of inspireerden. Deze week bestond het genootschap van taal vijf en zeventig jaar.
Ik zag onder een gedicht de opmerking staan ik zou wel van taal willen leren.
En ik dacht, Is taal, het samen hier iets in de vorm van poëzie of verhalen of de combinatie ( ik had niet gezien dat je een categorie aan mest geven wat ik schrijf ook graag verhalen, proza of gewone teksten, delen ook niet juist de redenen van samen iets willen delen van iets waar je die taal invoelt
Wat ligt soms buiten jezelf dat voor jou als voorwerp naar je hersenengebruiken dingen wil, wat nodigt uit, zuigt je door bladzijden heen is het soms niet taal, letters regels, zinnen in boeken poëzie of een spannende thriller of roman.
Ze geven aanduidingen naar tal van onderwerpen binnen en buiten je eigen bereik
Van binnen en buiten je eigen leven en belevenissen. Soms oude wijn in nieuwe zakken zeggen spreekwoorden.Leven, sommige mensen houden van kort en krachtig anderen van lang.
Alles valt in leven die tijdelijke periode die we op aard doorbrengen lang of kort in regels en zinnen met al je zinnen die je kunt ontwikkelen in leven neer op wat vind jij in taal. Veel zei ik vroeger veel. Dingsigheidjes en snuisterijtjes, openbarende kakenrouge, kippenvel en rillingen, ontroeringen en veel wat ooit al eerder in je leven je deed zuchten zonder te vluchten van die dingen met geuren van ah ja zo iets is het. Taal is niet afhankelijk van alleen heb je diploma's niet alleen van opvoeding van wat vonden je ouders van belang. Er kan op elk moment waar dan ook, in een toevallige ontmoeting iemand op je pad komen die je kunt enthousiasmeren, de geest kan geven om even dieper te duiken in het jezelf eigen maken van inhoudelijk leren begrijpen wat je waarom wel of niet kan grijpen en zelf een pen doen geven om over einders in je geest te durven reizen. Wordt lid van de bibliotheek in je omgeving als je boeken te duur vindt om zelf aan te schaffen.
Pak je pen en schrijf in een stroom even je gedachten op. Denk even niet stroom gewoon even net als water uit de kraan.
Je kunt dan daarna schrappen en net als water in een beker niets over laten stromen maar gewoon tot net onder de rand het glas in je eigen lijf, je gedachten vullen.
Lep uit je eigen bron, het is flauwekul om te denken dat je niet kunt schrijven. Taal is niet ongevaarlijk, het kan energie oproepen, geeft altijd elders parallelle lijnen en als je dat weet, mag het je laten denken dat je er voorzichtig mee mag zijn, anders krijg je een domino-effect.
In elke mens ligt wel ergens een doorn van de esdoorn een blad of toorn van iets of iemand, taal in een la om te vullen met je ideeën. En kom je niet op een woord, ontbreekt het je even aan inspiratie dan zeggen mensen als het voorkomt, zeg dan maar in plaats van dat woord als je er niet op kan komen: huppeldepup
Taal is niet afhankelijk van alleen diploma's, niet alleen van opvoeding van wat vonden je ouders van belang. Er kan op elk moment waar dan ook, in een toevallige ontmoeting iemand op je pad komen die je kunt begeesteren, zeggen taal is zo prachtig, je de geest kan geven om even dieper te duiken in het jezelf aan kan en mag zetten tot het maken van net even meer in spanning om je de kunst van leven en taal in vele facetten ook van die dubbelheid die taal in zich draagt in metaforen naast gewone woorden eigen te maken, met lezen, iets leren oprapen, oprapen zonder dat je de rapen gaar hoeft te laten worden iets kan doen van inhoudelijk leren begrijpen Je hebt ook op internet eigens sites en gemeenschappelijk sites al zijn die gemeenschappelijke sites soms ook bevolkt met mensen die niet schappelijk zijn maar dit terzijde das weer een ander verhaal.
Waar ben je zonder stroom uit je zelf van binnen als je het niet naar buiten laat komen. Waar kom je als je je zelf niet de vrijheid geeft om te denken over grenzen je elf als zee durft te ervaren waar vele emoties golven kunnen zijn en jij het roer van je eigen aak in handen hebt. Waar blijf je in leven, wat beklijft en blijf je bij in leven. Durf je zonder meer ook even anders te denken even in leven uit zeilen te gaan met een wimpel in top. Verbeeld je eens in een boot, jij als piloot in een vliegtuig, verbeeld je eens waar ben je zonder je zelf en je gedachten. Wat zou je passie en extase kunnen geven, jij op een lijstje van je doelen in leven af kunnen strepen om weer verder te gaan en grenzen te verleggen, de wereld niet alleen plat te verkennen maar ook rond die bol te durven reizen.
Ik zei ze nog staan, nee ze zat en ze keek me aan of ze zich zelf als Columbus zag staan en toen weer zich zelf in het gras met een boek onder de lindeboom met haar ouders op de bank met inderdaad een boek van ot en sien en schoot in de lach.
Taal, ooit maakte ze samen met mij voor kinderen een kinderalfabet van letters van stof en karton dat kinderen als was in de klas mochten hangen. Klonk er opeens uit de mond van een kleuter, mag ik even die wandelstok van je want deze schaal is al droog en neem de kurkentrekker ook maar mee. De eerste letter die het kind hem aanreikte op zijn vraag was een r de tweede een c die je ook een kwart slag kon draaien hadden ze al snel door en de derde was een T. Kinderen verbeelden letters soms anders dan volwassen mensen, nomen het geheugensteuntjes. Gewone beelden, noemen het een stroom watervallen en wat als je geen stroom hebt, niet durft te uiten of kunt uiten, dan heb je kaarsen nodig zei ooit toen een kind.
Hij had wel pit, wel pit en was een lichtje in die groep in dat speciale jaar.
Ik dacht er vandaag aan want de een kennis van me die in herwenen woont, heeft ook geen stroom vandaag, toen dacht ik was is stroom als even alles uit gaat. Taal het lijkt vaak zo simpel maar taal is een schat aan tekens waar vaak meer in ligt dan in een eerste oogopslag soms opgemerkt wordt door mensen die lezen. Taal, als je een stroom in je voelt, kan het je warmen in leven het kan je ook doen verkleumen zei mijn moeder. Het onafhankelijk op eigen benen leren lezen, leren doceren en leren begrijpen wat je soms zegt of hoort wat je soms wel of niet kunt delen vele of verstaan, het is altijd een keus, lezen, je warmen. Ik hoop dat de mensen in de Bommelerwaard het niet te koud hebben Warmte is een kostbaar iets, zo iets van liefde, kostbaar opgewekt net als stroom.
Ik hou zelf denk ik het meest van poëzie, het geeft vrijheid om breed te verbeelden in beelden taal te uiten, taal hoeft niet altijd concreet te zijn in poëzie kan abstract en vernieuwend zijn, ook oud zijn. Taal, en onderwijs
het is iets waar je soms maar niet over uit gepraat zomaar een uitgesproken mening over kunt vastleggen is het niet, het reikt aan en wat je er in vindt, het kan verschillen, lees on bevangen leg geen schild voor je ogen, kap niets zomaar om, zaag niet te veel, voor je het weet
ben je net als in de regenwouden veel natuur kwijt, ook veel mooie verwondering net als oerwouden in verre landen buiten Nederland kwijt.
Leven taal het heeft zoveel parallelle lijnen, als je leest zie je wereldwijd
dat mensen niet graag verder dan hun eigen voordeur kijken waar het hout waar papier van gemaakt wordt waar taal op gedrukt wordt vandaan komt, Lezen, je raakt in leven niet uitgelezen klaar met klare taal zelfs niet met juiste regels en schoonschrift als je schrijft. Taal het is een schatkist, en als je het vat, kan het je leven veranderen in meer opzichten dan een, ik deel het hier even, gewoon een stroom door het wegvallen van de stroom bij Tiel dacht ik, welke kredieten liggen daar ook wel niet geregistreerd, welke vruchten in zoveel boomgaarden in
de zomer langs en dichtbij de Waal en in dat mooie Gelderse stukje van ons land. Taal is net breien zei me vader me eens, je mag zelf de patronen leren kennen of uitzoeken om je inkt in je vulpen de zinnen en regels, de terzinen te laten schrijven, mooi toch. Gewoon taal zeggen mensen dan, dan denk ik, kinderen noemen het magisch en dan zeg ik ja magisch-realisme vaker dan eens.
Al ben ik geen leerkracht meer, taal is leren en aan leren en opgewekt leven komt in leven zolang je ademt en je zelf met nuchter verstand niet nept geen gekakel kakelt om het gekakel of soms wel kakelt en denkt ook veel moois in en uit je als je baart wat er in je leeft, schrijf je zelf gerust een brief. Schrijf jezelf een brief over jezelf en vertel eens wat doe je zoal neem de tijd er voor, vertel je zelf eens wat jij van werkelijke noodzaak of waarde van taal vindt.
www.annemiekes.punt.nl
feedback van andere lezers- aquaangel
eh...gedicht??
neen, foutje met plaatsen??
vind het ook wel heel erg veel in ??n keer om te lezen hier..
dus in delen plaatsen is een optie misschien?
xx
annemieke: Nee geen foutje
Meer regels dan een kunnen ookiets dichten , verwoorden .De site heeft catagorien maarhet is geen doodzonde dat zo nu en dan ook bij gedichten een comnbinatie staat , je er aan ergeren is keus , geen plicht , ordening is er om te ordenen om dingen overzichtelijk te houden , ik heb echter de opties niet inhoudelijk juist begrepen toen ik op deze site in schreef , dus duidt me niet euvel, ik zal zo nu en dan in derdaad ook hier dus in dichtvorm een tekst wel eens zetten. :)Veel is velen , wat vind je te aanvaarden , de of een hoeveelheid , kan aangeven dat je wel wilt lezen maar het als een enorme berg in fo ziet , hoeven even niet hebt of zou wensen te zetten in deze wei met zoveel
dan heid er inderdaad iets :)
maar voor fundamenten heb je ook geheid eerst grond nodig he
en als jou grond om te zeggen, vind het een beetje veel is, dan is dat jouw grond, jouw uitgangspunt .
Taal is een prachtig iets vind je ook niet en weet je lieverd veronschuldig je niet , je mag lezen je hoeft nooit , het staat hier vrijblijvend het mag gelezen , het is geen plicht.
INkorte stukken kan veel mooi's liggen in lange ook, alle sis afhanekleijk van welke tijd besteed je waneer en waarom in iets en om welke reden.
Haats heeft nooit een tekst een lezer heeft soms haast, o thaast als je zin hebt en is dat vandaag niet dan een andere keer wellicht , leven is alleen plicht in je zelf blijven , de rest kan verschillen per dag net als een bui en humeru van mensen dus maak je niet druk, blij ben ik met je reactie om dat je daar mee de moeite toont en aanklopt.
Dus dank je en ook voor en op een andere keer welkom.
ook zonder kloppen of met , :)Liefs
lieve groet
lieve groet - lucky
inderdaad eh ...
dit hoort op het forum of bij verhalen thuis maar niet hier
zal niet snel zo reageen maar dit essay is hier niet op z'n plaats
annemieke: lucky geen papagaai spelen , mensen zijn geen kuddedieren .
:) hoort dit op het forum?officeel is een forum een plein in het centrum van een oude Romeinse stad.
Of een plaats waar: een discussiebijeeenkomst plaats vind waar de woorden mensen nader tot elkaar brengen.
daarom is iedere dichtsite in feite waar mensen ff zeggen en voro de rum gaan al een plaats waar je niet teveel moet drinken anders word je dronken van de woorden die je uit een discussie destilleerd. Wat wel en niet hoort houd ook verstaan in .
Soms hou ik er van om even regels te doorbreken om te zien wat de begrenzing in houdt en waarom die er is , begrenzingen zijn net als het verkeer op straat regels en die handhaven maar zijn die ook zo strikt nodig op een dichtsite?
Het kan en mag, het geeft overzicht in catagorie?n maar sluit het een het ander dan meteen uit.
Zulke dingen vraag ik me dan af, en ook lees je eerst de in houd of lezen mensen alleen in welke catagorie iets wel of niet thuis hoort en zeggen ze opgrond van de verkeerde catagoeire dan elkaar in mening opvolgend , om welke reden dan ook elkaar volgend nee het mag niet?
Vragen, taal roeptsoms vragen en denken en nadenken van en over het waarom van dingen op en stel je was geboeid door deze tekst zou je dan ook zeggen het mag hier niet staan?
Die dingen , die vraag ik me regelmatig in leven af ook op dichtsites, dingen zoals hebben mensen echt hun eigen mening of papagaaien ze zonder zelf wegen mensen na
:) papagaaien zijn ook mooie vogels hoor en vreemde vogels zijn er ook veel in leven , wellich ben ik zo'n vreemde vogel meis, ik tracht met taal als in strument wel of niet autobiografisch wel of niet fictie of welke vorm van taal dan ook, iets aan te reiekn dat iet smag open breken of troost mag geven , wat mensen waar uit halen is me om het even leven is zo leven is, iets delen uit overvloed en liefd evoor taal , een voorrecht toch :)
liefs en kijk maar of de in houd je wel of niet kan bekoren of iets voro je in de regels in houdlijk draagt waar je iets aan hebt, ik noem het bloemen , mooie bloemen of vis taal is geestelijk voedsel
liefs knuff voor je
|
