< terug
Zeeleven
Vliegend over zee
lach je naar de zon,
Zwemmend in zijn warmte
sluit je je ogen.
Ze wateren, je stroomt.
Je zinkt in je eigen genoegen,
laat je gedachten de vrije loop.
Alles komt aan het oppervlak.
Je drijft mee.
Opgeslorpt door je eigen ik,
aanvaard je ieder woord dat in je opkomt.
Als een zinsspeling
die een lachje op je gezicht tovert,
schep je jezelf.
Wie had ooit gedacht dat verdrinken zo aangenaam kon zijn.
feedback van andere lezers- dichtduvel
Mooi, maar zinspeling behoeft maar een s, en waarom zoude het geen zeespeling kunnen zijn? Grtz, jef fallendreamz: dankje voor comment:)
x - ivo
ik heb al beter van je gelezen lies,
het statement ze wateren, je stroomt blijft vreemd klinken (en dat is niet dubbelzinnig bedoeld)
de gedachte is mooi maar de uitwerking hobbelt voor mij wat te erg om het aantrekkelijk te blijven vinden.
fallendreamz: ik heet niet lies:p - aquaangel
volg ivo
xxsucces fallendreamz: nou ik was heel tevreden over deze
x - lucky
als je de eerste strofe leest dan neig het om 'vliegend' te lezen vanwege de 2e zin daar bleef ik ook hangen en kwam niet verder gevlogen
groetjes fallendreamz: snap wat je bedoelt
x
|