naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Winterrood

door innerchild

In die tijd kleurde het wit
van de winter rood
jouw hart was gebroken
er was enkel eenzaamheid en pijn
en verder tranen
vermengd met kille nachten


En jij zocht wat je niet vinden kon
jouw handen in de mijne
een lach om mijn mond
er was leegte, verder niets
of toch, 'iets' dat onzichtbaar was
uitzichtloosheid als maatstaf


De winter ging en lente kwam
en daarna nog de zomer
en 't stenen hart
brak stug in twee
daarna in duizend stukjes
herfst zou zacht gaan helen


Tijd die was en is nog steeds
een meester in geduld
jouw bloedend hart weegt zwaar, is hard
liefde zal gaan stelpen
wanneer jij slaapt kom ik stil terug
'k zal zachtjes bij je waken

feedback van andere lezers

• SabineLuypaert
  hier bulkt zoveel gevoel van af dat ik er stil van word
  innerchild: Gij ? En stil ? Zijt ge ziek ? :-)
• ivo
  ik volg Sabine helemaal - zelfs hetzelfde buikgevoel stilt eveneens mijn gevoel dat hier aangesproken staart naar een gedicht dat spreekt met zoveel tederheid en zoveel liefs ..
  innerchild: Mooie fb, Ivo ... dank je wel !
  
  'k Wens jou en je familie hele fijne kerstdagen toe ...
• chris
  verloren liefde , waare liefde een koestering
  zonder woorden vertroeteld in jou gedicht
  mooi chris
  innerchild: Dank je wel voor je fb, Chris !
  
  Mag ik ook jou heel fijne kerstdagen toewensen ?
• Ulrike
  Ik vind het een heel mooi gedicht. Ik hou wel het meest van de eerste twee paragrafen, en hoef de rest niet echt. maar toch super gevonden.
  innerchild: Hey Ulrike, dank je voor 't lezen, hoor !
  
  Fijne kerstdagen voor jou, h? !
• aquaangel
  mooi vertelgedicht
  innerchild: Vertelgedicht ? Tiens ... zo had ik het nog niet bekeken maar inderdaad ... eigenlijk heb je gelijk ! :-)
  
  Fijne Kerstdagen, aqua !
• lucky
  ja ben hier ook even stil van ...
  
  
  
  groetjes
  innerchild: En ik ben dan weer stil omdat jij er stil van wordt ...