< terug
sprekende stilte...
Als de stilte spreekt
voel je de leegheid van je ziel
gevoel van onvermogen
smelt
vereenzelvig je
met de natuur
het hart weerspiegelt
de onuitputtelijke bron
innerlijke kracht ontwaakt
wanneer de muur van het zelf valt
reeds op aarde
niet door het luik van de dood alleen...
feedback van andere lezers- eisenik
stilte, ziel, gevoelens, zwakte, 'kloppen van je hart' , 'echo weerklinken', 'bron van leven', ...
heel "standaard" po?zie met weinig leven in
beetje puberaal zelfs :-)
er zitten wel idee?n in die me aanspreken maar andere verwoordingen zouden het gedicht deugd doen =) Lazey: ik ben er mee bezig, d.w.z. niet echt uit...merci voor je f.b.! - ivo
het spreekt wel maar nog niet echt boekdelen dik Lazey: ik weet het, zit nog in een aftastende fase(lees voorbereidende),merci. - lief
Als stilte spreekt en leegte voedt
het onvermogen tot smelten
vereenzelvigt de natuur,
de onuitputtelijke bron
die je hart weerspiegelt.
innerlijke krachten ontwaken
wanneer muren in aarde opgaan
door het luik van de dood.
even met een paar van je woorden
gespeeld....en?
liefsxxx Lazey: ik vind dat je het heel goed begrijpt qua inhoud, maar qua vorm zie ik, dat ik nog een lange weg te gaan heb...dankje voor deze fijne f.b.! - Ulrike
Ik volg een beetje met de rest. Ik vind het idee, de inhoud wel mooi. Lazey: dankje, dat geeft de burger moed... - fille_de_toi
't heeft iets,
volg Ulrike
fille Lazey: okay, ik vind het erg fijn dat je het gelezen hebt! - lucky
beste wensen voor 2008
groetjes Lazey: dankjewel Leon!
lieve groeten.
|