naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

stil gebaar

door kristalvlinder

de hemel huilt
want mama reikt
haar hand aan mij

ik kijk haar aan
maar zie haar niet
alsof zij dan zomaar
hier naast mij staat
tussen jou en mij

haar hand reikt
alsof ze wil dat ik
jou zeggen zou

nu verder te gaan
verder te kijken dan
wat er was en wat er is
zoals zij me dan zegt
vroeger is geweest

ze reikt haar hand
aan mij en huilt zacht
terwijl ik stil luister

naar wat niemand ziet
we moeten allemaal verder
ondanks de pijn en het verdriet


MDİ

feedback van andere lezers

• ivo
  dit is wss een autobio gedicht over het missen van een moeder
  
  ofschoon er moeders (vaders) zijn die dit zouden kunnen schrijven over hun kind ... dat niet meer thuiskomt of dat er niet meer is ..
  
  leven is een constante van pijn, vernedering verlies, geluk vrede en succes ... het zal altijd tussen die uiterste een eigen weg vinden ..
  
  niet dan ?
  kristalvlinder: ivo, ja dat is voor iedereen anders, veel hangt af van eigen keuzes, en van al dan niet gebeurde dingen, soms kun je pas verder na dat je dingen los hebt gelaten, achter hebt gelaten.
• tati
  Dingen los laten, dingen achter laten... eerder dingen "plaatsen" en daar je evenwicht in vinden. Heel teder gedichtje. :o)
  kristalvlinder: dankjewel tati.....liefs