naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

het is telkens een wonderlijke ervaring

door Wladimir

het is telkens een wonderlijke ervaring
zoals toen een woestijnsteen
met duizend-en-een glinsterdingen
verpulverde in mijn spontane hand
alsof het betrof haar laatste zucht
ze de geest had gegeven zonder pardon
en dacht
het is eten of gegeten worden

toen stoverde het oneindig
gevarieerd en verrassend gruis op
met de bevlogen wind mee
en vormde een van de fraaiste tekeningen
ooit gezien
haar werkelijkheid verkleurde
gaven haar glans en diepte
in de luchtruimte

ook als ik het wilde
ik ga nooit te weten komen waarom
ik stond er gewoon te apegapen
met benen van schors

feedback van andere lezers

• ivo
  dit is mooi
  Wladimir: Thanks... ik word er ook warm van
• Liesje
  Ook ik hou van de mooie beelden in jouw gedicht!
  
  Wladimir: Wij allemaal, he. Bedankt
• Victoria
  wat bedoel je met stoverde?
  ik zou spontane hand vervangen door gretige, want ik denk dat je eerder dat bedoelt?
  apegaten? apegapen? het nederlands verleerd daar in de rimboe? :-)
  groetjes!
  Wladimir: opstuiven en toveren=stoverde... hahaha Ach ja, apegapen... oeps. Thanks.
• lucky
  er zitten mooie beelden in
  bij stoverde dacht ik eerst aan opstuiven of zoiets
  
  
  groetjes
  Wladimir: Thanks... opstoveren.... alles is mogelijk.
• ivan_grud
  een gedicht dat je achterlaat in een andere sfeer, heel goed, graag gelezen, vr/gr Ivan Grud
  Wladimir: Nogmaals... dit doet deugd. Groet vanuit Hanoi, Vietnam