naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Mogilino Kampf

door Rolleke

Mogilino Kampf



ik heb noch hart noch ziel meer
deze beide zijn weggeveegd
achter de deuren toen jij me achterliet
was mijn bloed zo dun dat liefde wegebde

wenen ken ik niet meer
enkel het huilen van lotgenoten
doet me af en toe dwalen
tussen muren afgeschraapt met bot en vel

eten wordt mij gegeven, als ik het ooit zien zal
monotoon als het zonlicht wederom dag brengt
kan ik nog verder leven, nu de wereld mij aanstaart
denken dat ik hen danken mag

om me te laten slapen, in een warm bed
armen rondom mij, gevoelens die ik nooit meer kennen zal
wat is de wereld kort van zicht
Europese burger, dat ook ik ben

zij klein en vergeten


Werner

feedback van andere lezers

• Friedrich
  heel bevreemdend, doet een mens nadenken.
  
  Greetz
  
  Friedrich
  Rolleke: Ja Friedrich idd
  een mens zou zo op vakantie gaan
  een Europees land, Hongarije, Bulgarije, de naam Sofia zegt een ander plaatje
• lucky
  ...
  Rolleke: Dank je ;-)
• Billie
  Hartverscheurend als de beelden waren..... nog niet half zo hartverscheurend als de werkelijkheid... Dante's hel...
  Rolleke: Je zegt daar al zoiets..
  Als Europa nog eens in eigen boezem kijkt..
• ivo
  het verdriet van het individu in het grote technische - haast mallemolen dat - geen mensen kent ..
  Rolleke: Ja Ivo verschillende jaren heeft men dit al aan de kaak gesteld..
  ik heb het toen nog gevolg via BBC...
  en nu zie je dat het nog bestaat... :-(
• SabineLuypaert
  is een slik gedicht, (maar dat liet de titel al vermoeden) wel vraag ik me af waarom je 'aanstaarde' zet en niet aanstaart? De rest (buiten de eerste strofe) is tt, en het is ook sterker in tt. Deze zin is uit het sfeerbeeld getrokken ook nog eens een knalzin -->was mijn bloed zo dun dat liefde wegebde
  Rolleke: Sabineke ik heb het reeds aangfepast ;-) bedankt.
  en mercikes voor de lof... :-)