Volg ons op facebook
|
< terug
Hartstikke
Zij zei,
ik heb het je gezegd,
dat het ging gebeuren.
Wat zei ik?
Het was je laatste kans
dat heb ik je verteld.
Hij zweeg.
Ze zei,
ik heb je gewaarschuwd
dat het zover ging komen.
Geloof je me nu?
Het had niet zo hoeven te zijn,
Ik had je gewaarschuwd!
Hij zweeg.
Je hebt het verdiend,
jij godverdomde smeerlap.
Nu is het zover
je geloofde me niet
toen ik jou waarschuwde.
Ik heb het je gezegd!
Zo sprak zij tegen hem,
hij antwoordde haar niet
hij zweeg tegen haar
hij was dood
(naar een verhaal van Pamela Coren)
feedback van andere lezers- ivo
hoe aangrijpend waanzin en radeloosheid kan zijn, dat zelfs de doden zwijgen omdat 'gelijk' een vreemd woord is en zal blijven ... stormvonk: Dank je, Ivo
de nimmer versagende lezer :) - XaZ
Geboeid gelezen deze monoloog, en dat het niet eens raakt, het einde is zo, ja, zo dood;)
misschien 'hij zweeg tegen haar voor dood, of voor altijd of euh ... stormvonk: Gaat eigelijk over moord, en wrok, maar vond het zelf wel grappig eigenlijk. Niet echt mijn gewoonlijke stijl,
groet Storm - lief
onverbeterlijk storm
liefsxxx stormvonk: Dank je,
veel liefs - muis
Er zijn zo van die vrouwen...maar ook mannen...:)
Een knappe wending in het geidicht.
groetjes stormvonk: de verbittering - stater
bijzonder, Storm.. repressieve non-tolerantie poëtisch mooi verwoord.. enkele regels kunnen (althans in mijn ogen) worden bekort.. voor nóg meer kracht..
groet, Eli stormvonk: Ik weet't, maar vond het best zo, eens iets anders - Liesje
verrassend en bijzonder...
doet me ergens denken aan een vader die spreekt tegen zijn overleden, drugsverslaafde zoon... vraag me niet waarom hoor... dit beeld leeft gewoon plots! stormvonk: Dank je, groet - peerke
Mooi om te lezen orkaanvuurtje! Zou zelf anders eindigen dan: hij was dood. Eerder: Hij antwoordde niet, zweeg tegen haar en ademde niet.
Maar goed, dat is persoonlijk... graag gelezen! stormvonk: Wou zo een bruuske overgang, vind het wel grappig zo - Mistaker
Apart, mooi.
G stormvonk: Dank je Great-a
ciaooooo - ATMD
Ben niet helemaal overtuigd van "hij zweeg tegen haar" verder weer een krachtig (proza) vers met een verrassende wending.
gr. stormvonk: Hij had niet veel keuze hé :) - yrsa
zeer origineel, pakkend en knap neergezet stormvonk: Dank je Yrsa,
groetjes - fille_de_toi
subliem, hier hou ik echt van
fille stormvonk: Dank je Fille,
groet Storm - copi
Slik! Gr, copi stormvonk: ja, het is wat hé - wladimir
Op z'n minst verrassend! stormvonk: Dat was de bedoeling dan ook hé, gelukkig geslaagt in zijn opzet - miepe
ik weet dat het een intrieste ondertoon heeft, maar ik moet toch weer heel hard lachen. Misschien heb ik daar gewoon heel erge nood aan.
mooi gedurfde dialoog in dicht stormvonk: Uitstekend, ik vind het ook grappig, het is inderdaad nogal triest maar dat maakt het grappiger vind ik, ik zie ze al razen tegen een dode. Die kan zeker niet tegenspreken :) - lucky
idd apart
groetjes - tati
Heel apart en toch zo waar... vele mensen zijn niet alleen verdrietige, maar ook boos op een overledene, wegens die bovenkomende verlatingsangst en het ondragelijke gevoel 'alleen' komen te staan. Omdat velen denken dat alleen zijn gelijk staat met eenzaamheid... en meestal is dit het menselijke 'ikke' fenomeen (ego?sme) die boven komt, die men kan wegdenken door aan de dode te denken die helemaal niet meer kan leven...
Mooi :o) stormvonk: Ja, de mens is een kuddedier en als iets in zijn directe kudde verdwijnt overheerst al snel boosheid of eenzaamheid...
|