Volg ons op facebook
|
< terug
Niemandskind...
Grote ogen, angstig hart,
niemands kind en zo verward...
Vechten om te overleven,
jou wordt nooit eens iets gegeven...
Sloppenwijken, kind van 't straat
met oude ogen, vol van haat;
een thuis heb je allang niet meer,
stelen, bedelen...keer op keer.
Pas acht jaar oud, geen onschuld meer...
Niemandskind, daar ga je weer...
Blanke handen op je bruine vel,
je kent de regels van het spel!
Je deelt in twee, je lijf en hoofd,
je onschuld hebben ze geroofd
maar je moet toch...overleven?
En 't is al wat je kan geven...
Niemandskind, pas acht jaar oud,
niemand die écht van je houdt.
Pas acht jaar oud, geen onschuld meer...
Misbruikt, geslagen...keer op keer.
Oude ogen in een jong gelaat,
wétende ogen, vol van haat...
Niemandskind, ooit ben je vrij,
dan is je hellegang voorbij,
dan is je leven op de straat
-stelen, bedelen, liefde/haat-
als je gaat is het voorbij...
Ga maar, kind, dan ben je vrij...
feedback van andere lezers- muis
Het rijm en de herhalingen storen niet:) Het ritme zit als gegoten.
Inhoudelijk: schrijnend. En helaas, de dood is soms de enige uitweg. Gelukkig of helaas?
Groetjes whitewolf: bedankt voor de snelle fb. gelukkig of helaas is inderdaad de vraag hé... groetjes, - lief
het leven is verschrikkelijk Cindy
liefsxxx whitewolf: Jammer genoeg wel hé...Liefs terug,xxx - Evelyntjun
Prachtig gedicht over de onmacht die wij dagelijks voelen als we kijken naar de beelden op tv. Heel mooi neergeschreven..
Met liefs
Evelyn xx. whitewolf: ik ben blij dat het zo overkomt als de bedoeling was.Bedankt, liefs terug,xxx - yrsa
Woow... deze is 'gruwelijk' goed neergezet! Hij pakt en blijft nadreunen.
whitewolf: Bedankt Yrsa, dat moest het ook doen, even in je hoofd en hart blijven hangen...Groetjes, - ivo
droevig mooi whitewolf: Dank je wel, Ivo! Groetjes, - tati
Schrijnend... als je al met de laatste zin bedoeld "Ga maar, kind, dan ben je vrij..." de dood als verlossing... schrijnend...
Mooi gedicht, maar schrijnende waarheid... whitewolf: Dag Tati! Dat bedoel ik er inderdaad mee, 't is helaas soms de enige uitweg voor die stakkers... - Liesje
O, ik krijg hier koude rillingen over mijn rug... de waarheid zo helder omschreven... de oneerlijkheid van de wereld... de onmacht om vaak concreet iets te kunnen doen.... was het maar anders! whitewolf: tja, helaas is dat een deel van het gezicht van de wereld...niet zo fraai hé.
|