< terug
genade
in mistroostigheid
vervaagt de wereld
het venster vergrijst
schaars glinstert
het zilverwazig einde
van de dag
en al mijn bedrog
biecht ik jou op
scherpe pijn bonst
in mijn hoofd
steeds heter de koorts
zelfs zonder
hun donkerste betekenis
raak ik jou pijnlijk
in je puurheid, argeloos
als de nacht voelt mijn ziel
maar als een gewonde
ben ik voor jou
geen woorden kunnen
de liefde vertolken
die ik zo van node heb
zachtjes trek jij
mijn hoofd op je schoot
om met tedere handen
verkoelend mijn haar
te strelen
feedback van andere lezers- lucky
mooi
groetjes stater: dank je wel..! met groet - Liesje
knap! Mooie vertaling van menselijke gevoelens! stater: ik ben blij met je mooie reactie, Liesbeth.. dank je wel..! - dannycant
rakend gedicht.... zacht naar het einde...uitermate mooi
groeten stater: dank je, Danny.. voor je observatie en waardering..! groetjes - dannycant
rakend gedicht.... zacht naar het einde...uitermate mooi
groeten stater: dank je, Danny.. voor je observatie en waardering..! groetjes - dannycant
rakend gedicht.... zacht naar het einde...uitermate mooi
groeten stater: dank je, Danny.. voor je observatie en waardering..! groetjes - ivo
knap en mooi ... stater: zeer bedankt, ivo..! - XaZ
Ha Stater, zo zachter naar het einde toe, en hoe je grijs en wazig begint en dan die rakende tweede strofe en verder, autch, je treft !
stater: een bijzonder mooie en gemotiveerde reactie, XaZ.. doet me goed.. dank je zeer..! - Evelyntjun
Mooi neergeschreven &
graag gelezen..
Met liefs
Evelyn xx. stater: dank je wel, Evelyn.. voor je fijne reactie..! liefs terug, Stater
|