Volg ons op facebook
|
< terug
ruimte
Hij ebt langzaam weg
naar de achterkant
van mijn brein.
Vaagweg krimpt hij elke dag
in de kronkels van de hersenpan,
maakt plaats voor
lichtgewicht gedachtengoed
Een croque boem-boem
op een elfenbankje
los van het bos en
dan jouw zoen.
Morgen met z'n twee
naar zee, fluitend
in de westenwind
naar bootjes kijken,
schelpen tellen...
Rekenen volgens onze regels,
één plus één
is drie.
feedback van andere lezers- Liesje
een pareltje dat graag werd gelezen! charlotte: dank u wel, groetjes - MonaLisa
Mooi omschreven, die natuurlijke heling, waardoor iets/iemand langzaam aan belang moet inboeten en ruimte maakt voor iets nieuws, iets moois.
Groetjes charlotte: Inderdaad, dat kun je er perfect in zien... Bedankt voor deze mooie fb, groetjes - MonaLisa
Mooi omschreven, die natuurlijke heling, waardoor een belangrijk iets/iemand langzaam aan belang moet inboeten en ruimte maakt voor iets nieuws, iets moois.
Groetjes charlotte: Inderdaad, dat kun je er perfect in zien... Bedankt voor deze mooie fb, groetjes - stormvonk
hé dit vind ik mooi charlotte: Bedankt voor je reactie, storm.
Groetjes - _veerle_
dit leest in één door...
mooi klankspel...
een bijhoudertje !! charlotte: Dank je, Veerle
groetjes - ivo
vruchtbaar gedicht ... charlotte: Haha, ieder ziet het toch op zijn manier hé... Bedankt, fijn dat je dat er uit haalt, ivo.
Groetjes - Billie
prachtig gedicht.... hoe je met klanken sfeer kan scheppen...
het eerste deel, door de weerkerende è-klank, mijmerend melancolisch traag - het tweede deel door de korte wisselende klanken/zinnen eerder vrolijk - tot één plus één drie is..... mooi hoor ! charlotte: Dank je wel, Billie. Leuk geanalyseerd, het is gewoon zo uit mijn pen gekomen...
Groetjes - erinneke
een mooi en fantasievol gedicht charlotte: dank je wel, groetjes - lucky
er staat iets te gebeuren mooi voorspel
groetjes charlotte: hihi, mijne fantasie slaat al op hol...
groetjes
|