naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

De diplomaat

door anne

De diplomaat
wordt nooit kwaad
alleen binnensmonds
met de lippen op elkaar geknepen
hij kent de grepen
om elke partij te temmen
te kneden
als koekedeeg
mals en handelbaar zacht.

Hij wacht
onderhandelt
wikt en weegt zijn woorden
leggend in de weegschaal
van sociaal-economisch belang
maakt de best mogelijke cocktail
ofschoon met veel geduld
voor sommigen
nog steeds een gifdrank
maar dan verguld.

Moe komt hij thuis
geen woord teveel gezegd
ploft hij zich neer
kijkt naar het weer
kruipt dicht tegen haar aan
zegt niets meer
hij luistert naar haar verhaal
diplomatisch als steeds
vraagt hoe de dag is geweest
denkt aan morgen.

Schreeuwende mensen
opnieuw en opnieuw
onderhandelen
geboren diplomaat
tenkoste van zichzelf
ooit is het te laat
redt hij zichzelf niet meer
ondanks zovele keren
in de weer
maar wel voor een ander.

feedback van andere lezers

• ivo
  zo is het ...
  anne: Dank je, Ivo. Mensen die zich helemaal wegcijferen voor een ander en zichzelf totaal verwaarlozen, ook niet ideaal. Vandaar even bij stil gestaan.
• lucky
  graag gelezen dees, ligt jou wel politiek getinte werkjes
  
  (eh voor dat er een onderzoekscommissies komt zou ik 'ten koste' los van elkaar schrijven ten koste van een hoop gezeur tenzij men in belgie, het vlaamse gedeelte, dit aan elkaar schrijft)
  
  groetjes
  anne: Hey lucky, ben niet zo'n politieke fan hoor maar met alles wat hier gebeurt in Belgie, word je dat wel een beetje verplicht. Ten koste van alles hé, dank je voor je waakzame oog, durvertje.
• thiefenthal
  lijkt wel of je getrouwd bent met een diplomaat. mag dit wel graag lezen. A propos, John Le Carré, a perfect spy (een volmaakte spion), heb je dat boek al gelezen of de film gezien?
  anne: Neen, pas enkele jaren ben ik actief aan het lezen gegaan en filmen beginnen me meer en meer te interesseren. Uit de kleine kinderen en eindelijk wat meer tijd voor culturele dingen, weet je. Is het een aanrader? Zoek het even op, dank je voor de tip en het lezen.
• Liesje
  Ik denk dat ik een veel te open mensje ben om ooit echt zo diplomatisch te kunnen worden... wel knap gedicht! herkenbaar in onze maatschappij!
  anne: Eigenlijk moet je het lezen als iemand die zijn gevoelens zelf niet meer kan uiten omdat hij elk woord wikt en weegt en niets nog spontaan komt. Erg moet dat zijn, niet? zou het ook niet kunnen hoor, liever af en toe veel emoties dan niets meer. Dank je voor het lezen en groetjes.
• dichtduvel
  Ooit was ik ook zo'n diplomaat, dan werd ik tuinaanlegger, de dames vereren ruwe handen! Grtz, j
  anne: Hhaha, rust vinden en spontaneiteit via de natuur, kan ik inkomen. en de ruwe handen nemen de dames er graag bij, klopt. Dank je voor je toffe reactie.
• KapiteinSeBBos
  was ik dit maar meer!
  
  xxx
  anne: Toch is het niet goed jezelf altijd weg te cijferen voor een ander, de juiste maat kennen is het moeilijkst.