Volg ons op facebook
|
< terug
16,5 jaar
Mijn jonge leven snijdt
diagonaal langs grenzen.
Boven verbeelden fantastische
regenbogen een warme
toekomst : knus, veilig, bijna
tastbaar als een droom, dagelijks
verlangen.
Onder stokt het. Daar wil ik
uit : pijnrode kerfhaat, dreig-
zwarte angstwoede vergeten!
De weg naar beter is hard, niet
zonder gevaar, maar rozenloos,
kleurloos, leeg met hobbelige
kronkels. Hoekig en met schokkend
hartje, een teer vogeltje gelijk, twijfel ik
blijvend tussen hangen en wurgen.
Houdt dit nog op, schroeit de lieve zon morgen
mijn bloedende kroelende trauma's dicht en zal ik vandaag
helen?
feedback van andere lezers- ERWEE
Zie maar dat ge u herpakt zinne *wink*
dichtduvel: ba ja, ik ga mij herpakke, j - liesj
ha, zo mooi
je weet perfect wanneer je een lijn moet afbreken
prachtig
pijnlijke inhoud weliswaar
ik hoop dat de zon gaat schijnen voor je
dichtduvel: dank je liesj, j - miepe
het beeld onder de kleuren vind ik heel knap
(de regenboog een tikkeltje cliché)
een frustrerend gevoel mooi beschreven, vind ik
hopelijk is het letsel nog slechts een lezend litteken
het jonge leven kan toch labiel zijn hé
dichtduvel: En het oudere leven dan! Thkx miepe, j - aquaangel
krachtig eindstrofe xx
dichtduvel: Dank je aqua, j - Liesje
heel sterk Dichtduvel... soms wil een mens zo graag afscheid nemen van verdriet en toch ergens blijft het hangen... onmacht leeft, hoewel je weet dat het verdriet het leven niet kleurt! Heel herkenbaar ook...
dichtduvel: Dank je liesje, blijf vooral schrijven en praten en koester tedere gevoelens, grts, j - lief
een gedicht over keuzes, het rationele hoopt op de overwinning
terwijl van binnen de strijd in volle gang is,
de jaren zullen het leren Jef
liefs
dichtduvel: dank je lief lief, jefjef - ivo
de strijd met jezelf beschreven in woelige momenten, rust is een ideaal dat haalbaar is, maar dat enkel na een lange strijd gewonnen kan worden ... inzicht krijg je zomaar niet, daarvoor moet je vechten ..
vechten tegen jezelf en je eigen opvoeding en cultuur is een strijd die weegt op alles wat je doet en je bent ..
dichtduvel: heel juist, thks, j - Edward
Je mag (vandaag) tot helen overgaan, die trauma's houden zich liever in de schaduw op...
dichtduvel: Juist, grtz, j - Victoria
oei, moeilijk om te analyseren,
't gaat over een puber die het lastig heeft, dat is duidelijk....
Hoekig, met schokkend hart,
een teer vogeltje gelijk,
twijfel ik tussen hangen en wurgen.
zou ik ervan maken dan....
bedankt om mijn boekje te kopen trouwens! dat vind ik heel lief.
je bent slechts de tweede van writehistory. momenteel hebben vooral mijn collega's (6!) en familieleden er ééntje besteld.
dichtduvel: Ach WH, het is en blijft een bende, een zootje, een veelarmige octopus, graag gedaan voor 'Bitterzoet'. Zelf zoek ik iemand om een roman in brieven mee te schrijven, maar Vansion heeft mij bedrogen ;-) met fenk en rinka post niet meer, dus blijf ik op mijn honger zitten. Een fijn dagje gewenst, j - anne
Ai, ik herken dit wel, was zelf een heel rebelse puber rond mijn 16de en voel dit terug aan. Maar liefde, iemand tegenkomen die je zooo graag ziet, dat heelt enorm en doet die pijn vergeten. Dat is wat ik ervaren heb en nog steeds mag. Je hebt die strijd heel mooi geschetst!
dichtduvel: Dank je anne, ik ben ervaringsdeskundige ;-), j - b_engel
helen... wat is helen? Voor een groot stuk kan je helen van vele dingen. als je maar de juiste mensen tegenkomt, juiste plaats, juiste tijd...
Helemaal helen? ik twijfel of dat kan maar ik twijfel ook of dat wel nodig is.
De dingen die in een mens gekerfd hebben hebben in een mens gekerfd. Dat is zo en dat blijft zo. Dat moet niet helemaal verdwijnen. Dat mag een stukje blijven want het maakt je ook tot wie je bent.
Krassen mogen een beetje blijven. Maar lang niet meer zo zichtbaar en voelbaar als toen. Dat is voor mij helen.
En ik wens het je toe,
liefs
dichtduvel: thx b engel, j
|
