naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

-

door Rachel

a

feedback van andere lezers

• Victoria
  als ik je neerzet als een vaas
  bij een lage zon
  waarvan het licht mij nauwelijks bereikt
  zie ik nog geen lente
  
  sterkte Rachel! je mist haar hè....
  
  
• Mistaker
  Erg mooi en herkenbaar!
  
  Liefs,
  Greta
• Liesje
  sterk gedicht en heel herkenbaar, waardoor het nog langer blijft hangen...
  
• anne
  Ik kader het meet in eenzaamheid, een verlies van iemand die weg is gegaan en alleen verder moeten. Ondanks de schoonheid van zoveel rondom je, kan je het niet vergeten. Sterk verwoord en mooie beelden.
• Vardar
  Krachtig gedicht waar veel gevoel in zit. Toch zou ik de constructie hier en daar wat bijschaven om het vloeiender te maken.
  
• dichtduvel
  Eenzaamheid is niet zo leuk, j
• miepe
  héél erg mooi
  
  geen lente zal geen lente blijven denk ik
  gelukkig zijn er vlinders
• ivo
  een keihard gedicht, over leven en dood ...
  
  ik lees de urne en het verdriet ... sterk en mooi geschreven Rachel ..
  
  En ook blij je hier terug te lezen ..
• Peerke
  Jee, vijf keer gelezen en nog weet ik niet of hij hard is, pijnlijk of juist lief. In ieder geval uitstekend!
• Neeltje
  Een ontroerend mooi gedicht Rachel, vol liefde en verlangen.
  Het ritme kan misschien wat beter, zie maar.
  
  Als ik je neerzet als een vaas/het zonlicht laag/waarvan het licht mij nauwelijks bereikt/zie ik geen lente.
  en altijd zijn er vlinders zonder jou/en hangen wolken laag/ in de omsloten tuin jasmijn/geurend als huizen vol van liefde.
  nog zie ik geen liefde/of wat beklijft in deze nacht.
  
  Een lieve groet en sterkte,
  
  Neeltje.