< terug
zen
Ik wou dat ik de wereld kon loslaten
zachtjes zonder schokken
langs de kleine helling
geen steile val de diepte in
maar geruisloos zoevend
en slechts een ietsepietsie bang
Ik wou dat ik de hemel kon vergeten
zachtjes zonder treuren
langs het kleine begrijpen
geen bruusk getuimel uit de droom
maar berustend in nu is alles
en slechts een ietsepietsie bang
Ik wou dat ik telkens meer
stil kon staan hier bij mij
neergevlijd naast tevredenheid
en gelukkig
slechts een ietsepietsie
feedback van andere lezers- Billie
Onthechting is inderdaad zó moeilijk... Soms denk ik dat we veel te veel nadenken...
een gedicht dat doet nadenken .... :)
heb er van genoten louisaatje: fijn! - innerchild
Alles mag ... mediteren ... zelfs wensen is wenselijk ! ;-) louisaatje: thx!! - ivo
tevredenheid is een gave die we verleerd zijn, niet ?
een mooi gedicht ... zen is een mooie houding maar lost weinig op in de verhoudingen die zijn .. louisaatje: ik mediteer bijna dagelijks, en af en toe voel ik de weldaad ervan;-) - Liesje
een heel kwetsbaar en sterk gedicht... knap van je om dit te kunnen schrijven! louisaatje: blij dat je het goed vindt! - muis
Onthehting, loslaten leidt vooral tot tevredenheid met jezelf. En dat geeft een enorme rust. Innerlijke rust.
groetjes louisaatje: yep, kom net terug van mijn meditatiecursus, laatste les, ik hoop er iets 'zenachtigs' aan over te houden - lief
de angst loslaten is het moeilijkste
maar dan heb je wel meer plaats voor geluk
graag gelezen
liefs louisaatje: thx!! - Hoeselaar
Dit gedicht zegt me eigenlijk niet zoveel alhoewel ik zeer goed de Japanse literatuur ken
Wilhelm - lucky
ik heb wel een ietsepietsie namelijk het gebruik van hoofdlettertjes
groetjes louisaatje: oeps - SabineLuypaert
dat ietsiepietsie legt de nadruk op alles louisaatje: :-) - soezel
kwetsbaar kwam ook in mij op
mooi schrijfsel, graag gelezen
liefs louisaatje: thx!! - aquaangel
mooi, kwetsbaar
xx louisaatje: thx!! - thiefenthal
hoewel dit gedicht de titel zen draagt, is het verre van zennig. Het ziet er zelfs niet naar uit dat zen je er zal brengen. Let wel: het ziet er niet naar uit.... Misschien weet je stilaan al wat beter. Er is ooit een monnik geweest - van de zen nog wel - die een dagboek bijhield gelardeerd met gedichten van zijn tocht naar het noorden van Japan (te voet): Basho, zo heet hij, het boek heet: The narrow road to the Nord". Ik raad het je aan en vooral: blijven zitten zolang je kan (dat is zen) louisaatje: ik doe mijn best ;-) - yrsa
mooi... heeeel mooi. louisaatje: thx! - anne
Ja, niet altijd makkelijk, tevreden zijn zomaar. Mooi geschreven en kinderen kunnen het ons leren, die denken nog niet zoveel na over alles en nog wat en kunnen zich er dan ook geen zorgen over maken. louisaatje: idd
|