naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

stilte, een canon

door Vlinderman

overal rondom
verborgen
de stilte van het denken
als onderdeel van alles
in muren gemetst om nooit meer
neergehaald - bakstenen eeuwigheid
in plantgroene gemeenteperkjes
worteldiep verankerd in die klei
waaruit dan later die muren

overal rondom
open en bloot
de stilte na het denken
als hoogste doel van alles
in systemisch ruis op de beeldbuis
- lang na het laatste late uur
in de open tandeloze mond
van een haast vergane ouderling

hij weigert toe te geven
dat ook in hem de stilte
dus zwijgt hij nooit
en luistert niemand
naar wat zo vaak herhaald
tot loze canon is verworden

feedback van andere lezers

• Lazey
  mooie vergelijkingen, en een gedicht met een filosofische inslag...
• ivo
  ik moest me er eerst bij gaan zetten Vlinderman, want het is te mooi om ze in de fastfood afdeling van mijn hersenen te consumeren, pas bij het doordringen van de zinnen kwamen de beelden dagen, als kristallen juweeltjes ..
  
  knap werk en vooral zeer goed over nagedacht
  
  ps ik weet nog niet of ik je 44° verjaardag :) mee kan vieren, ik heb mijn agenda nog niet rond, maar alvast een gelukkige toegewenst en dank je wel voor de uitnodiging.
  
• lin
  Zie ik me opeens Vlinderman weer terug hier! En wel met zo'n mooi stiltegedicht, dat ik met open tandenvolle mond sta. Dit is poëzie Frans, zelfs met dat "gemetst"...
  Lieve groet, lin