|
< terug
Restanten
mijn naam of foto zijn van geen belang
maak ik me daarover ook geen zorgen
wat van me overblijft na mijn heengaan
kan op de toekomst toch niet borgen
restanten van wat ik dacht of ben geweest
zitten in de geest van hen die me mochten
zal altijd die zijn die ze wisten te kennen
ook al waren mijn ideeën soms gedrochten
nu mijn as als een vleugel vluchtig danst
door lucht hemelwaarts of wel aarde kust
of verre oorden ruilt om eeuwig te rusten
blijft mijn geest bij hem die me levend lust
zijn woord me niet raakt niet meer zwanst
steeds bij hen die me toen bij leven blusten
feedback van andere lezers- lucky
of het een sonnet is weet ik niet
wat ik wel weet is dat de beelden spreken bij het lezen
groetjes
Hoeselaar: Dit is een sonnet volgens de regels van de dichtkunst.
Mag ik je bedanken voor het lezen
Groetje Willy - Liesje
aangrijpend... spreek mij enorm aan!
Hoeselaar: daar ben ik blij om, vind het dan ook fijn dat je dit kenbaar maakte
Wilhelm - ivo
ja willy een leuke sonet .. niet het beeld, maar het stof is wat achterblijft, het beeld bestaat niet, omdat iedereen een ander beeld heeft en dat bewaart ..
Hoeselaar: Ja zo zou je het kunnen omschrijven alhoewel ik van een ander standpunt uit ging. Bedankt voor het lezen en de mooie beoordeling
Willy - Aramis
Aardig sonnet, dat goed aansluit bij mijn recent "ijdele onsterflijkheid".
Een suggestie voor het 2? kwatrijn (verbeterd rijm) :
restanten van wat ik dacht te zijn geweest
voor hen die mij kenden en mij mochten
leiden een verder leven in hun geest
ook al waren mijn idee?n soms gedrochten
Groet
Aramis
Hoeselaar: Bedankt Jan dat je met me mee denkt en tevens bedankt voor het komen lezen
Willy - miepe
ik lust natuurlijk liever mensen die levend te lusten vallen
niet eens een somber gedicht over iets wijlends
Hoeselaar: Ach weet je soms overvalt me wel eens zo een bui, maar dan h??l sporadisch wel goed
Wilhelm
|
