< terug
Lentetwijfels
het daglicht klaart dan eindelijk
mijn ochtend en avond terug
in een schemerzone waarin kilte
menig hart stiller deed slaan
doch nimmer afgewend
speelt het jaargetij met licht en kleur
dat lentegevoel met wintervoeten
natje en droogje zoals het maarts betaamt
ik schuifel op het pad, mosgroen op edelwit
mijn voetstappen op ochtenddauw
uitkijkend naar wit en bruin met gele lintjes
zo net niet aangevroren, en nog eetbaar
glunderend zijn de snoeten
van kinderen speels, gedwee zoekend
naar hazen en zoets
achter de hoek luidde men net het voorjaar in
Werner
feedback van andere lezers- simon_stevens
heel leuk en teder geschreven...
Al behoeft een goed gedicht geen rijm, ik mis het hier toch iets, net zoals wat ritme.
Doch ik vind het heel beeldend en aardig.
Heel graag gelezen niettemin.
Groeten rolleke: Simon bedankt voor je visite
ieder leest het naar zijn hart en gevoelens ;-) - ivo
het draagt wel veel maar het drukt niet door ... en dat is jammer, het blijft niet hangen - en dat mag een gedicht wel hebben vind ik .. rolleke: Sorry Ivo dat ik de eieren niet zwaarder kon maken ;-) - Liesje
mooi... rolleke: Liesje je mooi is gewaardeerd ;-) - Francis
Het is een lente gedicht.... rolleke: Francis ik probeer zoals elke schrijver lente aanvoelt ;-)
|