< terug
Ochtendindigo
Tegen het ochtendindigo hielden
onze kleren hun adem nog in
Maar eens vermengd als bloem
bloeiden ze als nooit tevoren
Uit elkaar genomen en in de
ruimte losgelaten zuchtten ze,
De verfrommelde restanten
van andere levens
Wij ontwarden, ontklampten
wrongen met onze bare handen
de nacht uit onze mouwen
feedback van andere lezers- Liesje
prachtig gewoon! - mars132
echt heel erg mooi. ben erg onder de indruk hier van! - ivo
scitterend ..+++++++ - ATMD
Erg mooi storm.
de verfrommelde restanten
van "gesleten" levens
geeft net een ander beeld.
gr.
- Peerke
Mooi 'levend' gemaakt en vorm gegeven Storm. Knap! - bragt
alleen al voor de 'nacht uit onze mouwen'
? barRe handen ? (tenzij onderverstaan: weerbare, tastbare) - Mistaker
Super, en wat een mooie titel (ik las eerst ochtend in dingo maar dit terzijde, dat kwam door de drank van gisteren...)
G - aquaangel
indigo is een mooi woord... en je gedicht voegt waarde toe - XaZ
Van bij het begin (de titel) trek je de lezer mee in jouw 'ochtendblauw'. Heel herkenbaar en verrassend geschreven
'hielden onze kleren hun adem nog in' > tegelijk mijn adem;) - lief
een pareltje storm
liefs - yrsa
je had me al met de titel en je gedicht heeft het meer dan waar gemaakt!
prachtig!!! - lucky
Practig
'de nacht uit onze mouwen'
groetjes - copi
Mooie beelden! Gr, copi - Francesco
Ik zou bij de hemel niet weten wat hier nog of bij kan. Dit gedicht staat en slaat. Proficat voor de rake beeldtaal
Hartelijk, Frank De Vos - Klaver4
deze kan ook tellen! til ik met plezier naar tram 3!
ochtendindigo = madrugada = le crépuscule
iets moois heeft meestal in vele talen een mooie naam
groeten
klaver4 stormvonk: weer iets bijgeleerd
|