|
< terug
op Gevoel
En dan zag ik je.
Terug.
Jaren waren.
Blijven stilstaan.
En ik zag je.
Las ons requiem in jou..
Je gaf nog even toe.
Met een blik.
Je toonde me je plakker.
Zoals na de speeltijd,
op je knie of zoals nu :
op je hart.
Je moet ze er ineens aftrekken.
dan doet 't minder pijn.
als je 't vergeet,
dan groeien ze erin.
In je vel.
dat is wat
nu gebeurt.
je plakt in mijn vel.
En 'k krijg je niet weg.
'k zit knel.
Zoals vroeger.
Toen wij nog spraken van :
Snel, snel, speel met mij.
'k ben notenvrij.
Bladmuziek,
Het is niet simpel.
(als je speelt op Gevoel)
feedback van andere lezers- commissarisV
Mooi, maar waarom 'u' plakt, terwijl de rest van het dicht 'je' gebruikt wordt? groetjes
CaptainNorth: dat was een spielerei die ik er pas aan heb toegevoegd op de site zelf... om zogezegd de ontstane afstand te benadrukken maar ik laat het beter achterwege... het staat niet hé?
goed zo V, ik vervang het weer...
merci!
The Cap - Vansion
er knaagde iets aan mijn binnenkant
ik was al bijna op
ik dacht dat jij het was
maar dat was een vergissing
nu zit je aan mijn buitenkant te knagen
ik weet dat dat betekent
ik weet alleen niet wat
(niet persoonlijk nemen hé - even een te gekke associatie)
PS dat van het tonen van die plakker
zegt HET
is een gedichtje op zich waard
CaptainNorth: ik nam toch niets persoonlijk?
Of deed ik dat toch?
merci an...
en... ik doe ook wat ik niet laten kan....
;-) - geertje
mooi gedicht...
ik mis echter wat "samenhang"...
maar dat heeft ook met mijzelf te maken, denk ik
(mijn behoefte aan harmonie, structuur, duidelijkheid enz...)
zonnige vriesgroetjes, geertje
|
