< terug
Per duizend
vierduizend hebben nu het leven gelaten
vijf jaren een land overspoelt
tussen rassen en kleuren vind kruid elk doel
wereldmachten zochten één man
restte de wereld die aanschouwen deed
vergeten te noemen honderdduizend landgenoten
Sjiieten en Soennieten de Koerden aan de kant
welk was er te zoeken in dat verdorde land
olie en goud in een havenloze woestijn
tussen Eufraat en Tigris vielen granaten
niet die van bomen, maar uit vuurspuwende monsters
zelfmoord eens per week, vrouw noch kind gespaard
zij het een familie die oorlogen voert
met wapens nimmer gezien of gehoord
in alle stilte werden ook kinderen vermoord
ik sla de krant om en zoek hun naam
Werner
feedback van andere lezers- dichtduvel
triestig ja, grtz, j rolleke: Dichtduvel idd triestig is het helemaal..
en voor hoelang nog.. ik denk dan maar aan Vietnam.. - Liesje
triestig sterk! rolleke: Dank je Liesje voor je reactie, het is de ver van mijn bed show..
maar toch .. - ivo
mooi mooi rolleke: Ivo als ik de naam van die kinderen zou vinden - lucky
niet slecht maar het leest voor mijn als proza waar de emotie (kwaadheid) de beelden overschaduwd
groetjes
rolleke: Lucky het is een item dat moeilijk te vatten valt
zij het een gedicht of proza;-)
kwaadheid niet van mijnentwege
groetjes Werner
|