naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

inwijding

door ingelien

in haar uitgestrekte leegheid
voert ze mij in extase
word ik langzaam voorbereid
op een onberijmde fase

met haar maagdelijke onschuld
prikkelt ze mijn zinnen
wordt een diep geheim onthuld
lieve lust om te beminnen

mijn drift, nauwelijks ontloken,
ademt over haar vel
het flinterdunne vlies gebroken
opent een hemel zonder hel

blank en zuiver ligt ze daar
ik stroom over, ongekend,
en verbreek mijn woord in haar,
zij, mijn onbeschreven moment

feedback van andere lezers

• ivo
  een gedicht dat diepe verlangens draagt maar als een schild ook dat verlangen afweert .. de afstand tussen is blijkbaar met een diepe ravijn afgesloten ..?de tederheid en vooral het emotionele staat heel sterk in de verf waardoor het gevoelens losmaakt die herkenbaar mooi zijn
  
  mooi hoor
  ingelien: fijn , Ivo, hoe jij het waardeert.
  grappig is het dat iedereen er iets anders in leest.
  mijn opzet was enkel de blanco bladzijde die voor je ligt, ongerept,
  wachtend op ....
  
  maar ik geniet van de commentarene,
  dank en lieve groet,
• aquaangel
  heel erg prachtig ingelien,
  dat einde zo mooi
  dat had ik willen schrijve :D
  
  xx
  ingelien: maar dat kun jij ook schrijven, Aquangel....
  
  dank en lieve groet,
• lucky
  graag gelezen
  
  groetjes
  ingelien: fijn, Leon.
  ik zie dat ik behoorlijk achter ben met mijn correspondentie hier.
  sorry.
  
  lieve groet,