< terug
Ach II
We hebben je zo zacht gekend
als moeder
die ons alpenweiden wenst
met wiekende margrieten
en grote gele zonnen
een veilig nest
waar heel veel liefde zwemt
We hebben je zo trots gekend
verknocht aan mensen
die kaarsrecht spraken
en kronkels met hun ogen braken
aan dingen die trouw
hun plaatsje kregen
aan deuren zelfs en muren
die lief met leed verzwegen
We hebben je ook freel gekend
een klaproos van het koren
geplant in steedse steen
alleen
met donker hart
en heerlijk rode blaadjes
aarzelend in de wind beschreven
Ach, mama
je weet toch best wat wij je wensen
de geur van oogst en sterke lijven
een plek met mensen die -als de dingen- blijven
een huis vol veel te drukke kinderen
met waterrimpels in het zuiden
krakend elke dag van drukbezochte treden
en nooit meer 'te' te zijn
behalve in tevreden
feedback van andere lezers- ERWEE
Prachtig werk! witkraft: Thx Erwee! - Liesje
prachtig, door de liefde die schreeuwt door de woorden heen! witkraft: Mooie woorden, Liesje! - ivo
een mooi gedicht dat spreekt, mss verknocht de tweede keer voor iets anders vervangen ... witkraft: Ja, ik zat er al wat op te zoeken.Ik kan het gewoon weglaten ook. Bedankt! - MyriadM
dag witkraft;
mooie compassionele ode aan mama;(paar kleine puntjes voor op de i: verknocht 1x te veel; vol 1x vervangen; )
groetjes witkraft: Aangepast. Bedankt voor prima feedback! - louisaatje
vertederend, mijn moederhart smelt.... witkraft: Dank je, moederhart. :) - lucky
graag gelezen
maar vind de 1e 'Ach' sterker
Ach ... een kwestie van smaak
witkraft: Ik ga met je akkoord hoor. Bedankt!
|